ЗАБРАШЧЭЦЬ за к. Забразгаць. Застукацелі-загрукацелі вараны коні на дварэ, Забрашчэлі залатыя кубкі на стале. ВП, Ш, 536; Засінцы Ельск. ЗАВАЛЩЦА зак. 1. Завалачыся. Мужык як заваліўся ў ійынок, так адразу патрабавау гарэлку тую. СБК, (34), 82; Гадкае Чач. 2. Зайсці (пра сонца). Ой, соўненька завалілась, Мне дадому захацеласъ. ЖП, 168; Тонеж Лельч. 3. перан. Знясіліцца. Ён /змей/ i заваліўся. ЧК,1 (69), 536; Старая Рудня Раг. ЗАВАЛЛЕ зб. Хвароба (інфаркт). А хто ж судзя - скулля будзе ьичэ й завалля. Ой, люлі ж, люлюшанні, шчэ й зав алия... Йх! БФСЗ, 87; Неглюбка Ветк. ЗАВАЛНАВАЦЦА зак. Заштарміцца. Мора завалнавалася. КСЗ, 102; Хойн. ЗАВЕДАЦЬ (ЗАВЕДАТЬ, ЗАВЕДАТАТЬ) пезак. Наглядаць, быць адказным за што-н. Юрій, на сівым коніку, - заведал над звярами, над скотом. БС, IV, 6; Гом. Яны заведатали над чнм-нибудъ одним. БС, IV, 6; Гом. ЗАВЕСЩЬ (ЗАВЕСИТИ) зак. Павесіць (пакараць смерцю праз павешанне). Вешаюць сільля пяньковыя - Хочуцъ молойца завесити. БС, I-II, 37; Перарост Гом. ЗАВЕСЦЬ зак. Пачаць. I гавора праведчык прыйшоўшы: — Хто такі е вы /Мікіты/? Шчо вы без спросу шатры паставілі: ці вы хочаце драку завесцъ АКБМ ГДУ; Маркавічы Гом. Д На пасад завесць - замуж аддаць. Потым брат нявесты бярэ яе за руку / гаворыцъ: — Ці ёсцъ тут ацец i маці? - "Маем быць!" - иБлагаславіце маладую на пасад завесць!"... В, 381; ДуброўкаГом. ЗАВІВАЙЛА н. Намітка Дзе твоя, дзеўка, маці? Час-пара завіваці. Ой, калі б яна ласкавая была Ды завівайла дала. ВП, VI, 278; Аравічы Хойн. Параўн. завівала ў I знач., завіванне. 3ABIBAK м. Залом. Каб здзелаць порчу, то дзелалі на полі завіўку. Калі жняя... даходзіла да гэтага завіўка, то шукала зпахара, каб ён загаварыў. АКБМ ГДУ; Катара Раг. ЗАВІВАЛА (ЗАВІВАЛО) ж. 1. Тое, што завівайла. Маладзенька Міколка Паглядзі пад завівала: Ці твоя, Можа зрада якая? ВП, VI, 298; Дуброва Маз. На першым возе, коні У якім упрыгожаны рознакаляровымі папяровымі