ДОНШЧЫК м. Тое, што данец. - Молодая ўдова, чы не пойдзеш за мене? А я доньичыка люблю, Я за доншчыка пойду. ГНП, 143; Гом. Параўн. данец. ДОНЕЧКА ж. Тое, што доначка. Прыйшоў да яе татачка яе: - Устань, Ганначка, устань, донечка моя. АКБМ ГДУ; Азершчына Рэч. Здесь на даліне шые /Мар'яначка/ пярыны Сваей донечцы Кацярыне. ВП, 136; ДуянаўкаГом. ДОЎКА ж. Ласк. Удава Було ў доўкі тры дачэчкі. АКБМ ГДУ; Тонеж Лельч. ДОХЛІЦА ж. Здыхата, пагібель. Гаспадыня, заўважыўшы гэта, бяжыцъ праганяць ката. Пры гэтым яна крычыць: — Каб ты здох, пачвара, чаму на щбе дохліца не найдзе? ДФ, 517; Якімавічы Рэч. Параўн. дохня. ДОХНЯ ж. Тое, што дохліца. На плахіх i дохні няма, а добрыя мруць. ПП, II, 216; Светл. ДОЧА ж. Ласк. Дочухна Гэта мачыха мела сваю дочу, а для тое погана вельмі дула. БКЭ, 153; Вадовічы Рэч. Параўн. дочанька. ДРАБНЕНЫСА прысл. Памянги. да дробны. Галя Іваню вельмі любіла, пісала пісьмы яму драбненька. АКБЛ ГДУ; Каменка Чач. ДРАБНЕНЬКІ прым. Памянги. Драбненькі. Маладзец бялешанькі, на ліцо драбненькі, разумели маладзец, Рашчасаў ён кудзелькі на буйнай галаве. АКБЛ ГДУ; Дубраўка Добр. ДРАБОЧАК м. Памянш. да драбок. Ужо табе бацька заплаты: i ложачка i талерачка, Яшчэ i хлеба буханачка, Драбочак солі, Ды бывайце здоровы. ВП, V, 152; Казлы Ельск. ДРАБЧАСТЫ (ДРОБЧАСТЫЙ) прым. Пярэсты. Роскошна аздоблены скатерти мои дробчастые, Tu мне гоны вами устилати, негде мне вас подевати. ГНП, 20; Гом. Параўн. дранчасты. ДРАВЯЧЫНА (ДРОВЯЧИНА) д te. Дрэва Ну, приходя, к сосне, закинув плеть, гиоб уже лезти, да так ему случилось, шо ён от тыя дровячины отвярнувся на яи пути. БС, IV, 48; Пайита хмара, ён под дровячину став. БС, IV, 6. ДРАГОЛ прым. Нядужы, слабы; лядашчы. Вот, значыцца, так-то было здаўну, спачатку, у старыну, што як выйдзе чалавеку восемдзесят гадоў ці семдзесят, i ён ужэ