ДЗЯЦІНАЧКА (ДЗЯЦІНКА) ж. Ласк. Toe, што дзетанька Дзяцёначак. A ўжо Таццяне дзевачка, A ўжо Таццяны дзяціначка. ЖНП, 245; Салтаноў Рэч. Пачакай, зяцю, Хоць гадзіначку, Падзівіся на дзяціначку. ПВ, 136; Страдубка Лоеўск. У акенца ўцяклі Ды дзяцінку спужалі, A дзяцінка маладая. БФСЗ, 326; Бывалькі Лоеўск. ДЗЯЦІНКАВЫ прым. Дзіцячы. Ай, дай, мамка, іголку, A ў іголку шоўку. Кветку прышпіліць к зялёнай кітайцы Да к дзяцінкавай шапцы. ВП, II, 342; Дварэц Раг. ДЗЯЦЮНАЧАК м. Ласк. Дзяцюк. - От мы, - каа - баба мая казала ціхонечка ўсталі, паселі кружка, а дзяцюначка таго паміж сябе, імаўчьім. ЛП, 164; Балсуны Ветк. ДЗЯЧАНЬКА (ДЗЯЧУНОК) м. Ласк, да дзяк. Мая маці гасударыня была, На што ж мяне таку ладну дала, Ці для попа, ці для дзячанъка, Щ для тога для казачанъка. ВП, III, 397; Дарашэвічы Петр. Сам молодый дзячучок, росту так сярэдняго. БС, IV, 93; Перарост Добр. ДЛЯЦЦА незак. Бавіцца, марудзіцца Идзи, доня, не дляйся, да на мамку не дляйся. ГНП, 153; Гом. - Едзь, едзь, Нічыпорко, не дляйся, Бо ўжо мой бацюхна прыбраўся. ВП, III, 492; Дзякавічы Жытк. ДОЛЕЙКА (ДОЛЕНЪКА, ДОЛЮХНА) ж. Ласк. да доля Да няхай пярайдзе бацъка твой I з месяцам, i з зоркаю, I з шчасцейкам, i з долейкай, I з усею радзінаю, I з долею шчасліваю. ВП, V, 437; Тураў Жытк. Бог жа тому даў, чый зяцъ едзе, Доленъка ж таго, чый ён муж будзе. ЗП, 331; Галубіца Петр. А я сваёй долюхны вавек не забуду. АКБЛ ГДУ; Тонеж Лельч. О Долечка худая: - Горачка мая крутая, Долечка мая худая. БФСЗ, 246; Студзянец Карм. Доленъка нешчасліва /няшчасная/: Ад таго я стар i галованъка сіва, Што мая доленъка вельмі нешчасліва. ВП, IV, 415; Маз. Выйшла Марыся за варотачкі, над калінаю стала, Каліну ломщъ, слёзанькі роніць - Доленъка няшчаслівая. ВП, V, 37; Дварэц Жытк. ДАМЕШКУ прысл. Ласк. Дадому. Як найду я малада ды дадомешку одна. БКЭ, 130; Ужынец Рэч. ДОНАЧКА ж. Ласк. Донька. - Ой, доначка, ой, доначка Шукай коранъ. АКБМ ГДУ; Бывалькі Лоеўск. Параўн. донечка