Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

значыцца, стане драгол,... дак што з яго? ЛП, 106; Карма Добр. ДРАГУНКА ж. Жан. да драгун. Напрасна драгунка, сама маладая, Не позна, не рана на север ляціш... Яна вылятала з усходняга края, Пакуль яе мілай драгун прыляціць. АКБМ ГДУ; Казацкія Балсуны Ветк. ДРАМА прысл. Дрымота Дрэмля драма, пад кужэляй седзячы. НТ, 136; Барталамееўка Ветк. ДРАМАК м. Дрымотнік. Стаяцъ драмакі як свечкі. Выел., 391; Браг. ДРАМУШКА ж. Кулінарны выраб. Драмушкі адразу ж расхопліваюцца дзецьмі. В, 397; Петр. У Сямігошчычах да яго прылепліваюць, між іншым, вырабленыя з цвета птушкі, а таксама кружкі ў выглядзе абаранкау, так званыя баранкі, або калачы, або драмушкі. В, 397; Дарашэвічы Петр. ДРАНЧАСТЫ прым. Тое, што драбчасты. Пороги еловые, А столики тесовые, скатерти дранчастые, - А усе гости не частые. ООМГ, 1, 531; Гом. ДРАЦЦА незак. Караскацца; лезці на што-н. Пнецца /лезя, ушчарэпілася, дзярэцца/ як жаба на купіну /корч, кол/. Выел. 367; Карма. ДРАЧ м. Дзяркач. Каб насылаць порчу, то, калі малады i маладая ехалі ўжо к маладому, то пад вароты ці каля варот падкідвалі драч. Конь не ішоў, каню здавауся ўперадзе балыиы огонь. АКБМ ГДУ; Кашара Раг. ДРАЦЬВЯНЫ прым. Драцяны. Ходзе Ілля на Васілля, Носе пугу плецяную, драцьвяную. ЗП, 435; Перарост Добр. ДРАЧА ж. Бойка, сутычка з пабоямі. Споравалі, споравалі /мыш i верабей/ i сучынілі між сабой драчу. ЧК, 1, 245; Меркулавічы Чач. ДРОБ м. Драбок.... выпі гарэлкі чвэртку, укінуўшы дроб канхворы... HT, 349; Капаткевічы Петр. Параўн. драбочак. ДРОБНЕНЬКІ прым. 1. Маленькі. Дружок верны пакідае з дробненькімі ж дзетачкамі. СБП, 244; Барталамееўка Ветк. 2. Тонкі. A ці чула ты, мая мамочка, Як я цябе гукала, як я цябе гукала? А ці раненька, а ці позненька, сваім дробненькім галаском. ПНСА, 222; Калініна Чач. ДРУЖАНЬКА (ДРУЖАНЯТКА) л* Ласк. Дружбак, сябар. Ой, што мовіць мой дружанька? ВП, II, 183; Валаўск. Ельск. Дружаньку, галубаньку, дай нам хоць гусаньку. ПВ