Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ВЫРАСТ (ВЫРОСТ) м. Рост. Вясна, вясна! Што ты нам прынясла? - Дзеўкам выросту, а хлопцам каросту. ВП, 131; БеліцаГом. ВЫРАЧЫЦЬ зак. Расталырыць. Вырачыў вочы, як жаба. Выел., 297; Рэч. ВЫСАДЗЩЬ зак. Высунуць што-н. знутры. Петушок толькі высадзіў галаву гарошак той кляваць, а ена за яго галаву i пацягла. КСЗ, 37; Добр. ВЫСВАТ АЦЦА (ВЫСВАТАЦСА) зак. Пасватацца. /Старык/: Добрые людзі, нарайце мне дзе, каб высватацса. БКЭ, 75; Камаровічы Петр. ВЫСПАЦЬ зак. Праспаць. - Не будзіце яго /Івана/! Ён выспе дванаццаць сутак, сам устане. ЧК, I (61), 476; Гарадзец Раг. ВЫСПІДАК м. Выспятак. /Доктар/ Нужна табе даць трьіцііаць два калакі да семдесят выспідкаў, так будзеш здароў. НГ, 438; Рэч. ВЫСТАЦЦА зак. Дастацца. Дарыла бабка ўсім na яечку, Адной сіраце да не высталася. Б, II (411), 419; Старое Сяло Р а г. ВЫСТРОЧКА ж. Строчка /аздобленая/....брат сястру прадаваў за строчкі, за выстрочкі, за чырвоныя маністачкі. ВП, IV (712), 239; Гом. ВЫТОПКІ мн. Лапці; абутак. Ой, б'юць хлопцы ў бубны, Што няма ніц у кубле. 3 яе хлопцы смяюцца, Што вытопкі трасуцца. ВП, VI, 48; Маз. ВЫХВАЦІЦЦА зак. Падхапіцца. A яна /ліса/ ўжо думав, што ў самым дзеле што-небудзь страшное. I выхвацілася, i пабегла. КСЗ, 31; Лоеўск. ВЫХОДЖЫВАЦЬ (ВЫХОДЖУВАЦЬ) незак. Выходзіць. Выходжуе /пташкін цар/ на крылцо да крыкнуў i свіснуў — сабіраецца кямуўсё nmacmea. ЧК. I (969), 523; Старая Рудня Жлоб. ВЫЦЯГНУЦЦА зак. 1. Памерці. Каб ён выцягнуўся! B, 207; Добр. 2. Выпрастацца, легчы. Выпіў ён...,з 'еў яечню дай выцягнуўся налаве. СБК (88), 196; Лучыцы Петр. ВЫЧЫНКА а ic. Выраб. Скурка не eapma вьічынкі. ПП (I), 162; Рэч. вышшы прым. Вышэйшы. Густа пшаніца на ніве Вышшы каравай на стопе. ВП, II, 143; Дубраўка Добр