ВЫШЫВАНШЦА л fc. Вышывапьшчыца. Была ў мяне дачка Валечка I ціхая, i вясёлая, Усяму двару парадніца, Суботняя вышыванніца. ВП, V, 381; Вялікія Нямкі Ветк. ВЯДУН м. Самасейны мак. Маладая на працягу ўсяго вяселля павінна мець пры сабе зелле адкаснік i вядун, штоб ніхто не прыстаў. B, 400; Дарашэвічы Петр. ВЯДЗЬМАЧКА: ж. Вядзьмарка. Яна шчось нехарошае надумалась. Яна была, значыща, вядзъмачка. ЧК, 209; ВасільеўкаГом. в я д з ь м я ты мн. Дзеці ведзьмы. Купальскай ночы Выпеклі ведзьме вочы, Кабуночы не хадзіла,...Каб дзяцей не карміла, Каб вядзьмят не пладзіла. АКБМ ГДУ; Сяўкі Лоеўск. ВЯКАЦЬ незак. Гаварыць пустое. -Дзякан, дзякан! Годзе табе вякаць, узлезь на завальніцу, Падзівіся, ці не йдзе хто. ЖП (12), 52; Беліца Гом. ВЯЛІЧЧА н. Слава. Падстрыгацъ вязуцъ, а ёй вялічча. ПП, II, 327; Гом.ў ВЯНЧАНЕЙКА н. Ласк. Вянчанне. Прыйшла дзеванька ад вянчанейка, Пад калінаю стала. ВП (361), 151; ПагостЖытк. ВЯНОЧНЫ дзеепрым. Вянчаны....мяне /Арыну/ старожа спаймае Ды па русай касе пазнае: Ото ж тая косачка пляцёная, Ото ж тая дзевачка вянчоная. ВП, III, 486; Гом. ВЯРБЩА ж. Ласк. Вярба. Падайце вадз'щы... 3 халоднай крыніцыДы з-nad той вярбіцы. ВП (278), 216; Балсуны Чач. ВЯРШОЧАК м. Памяти.-ласк. да вяршок. Верхавіна. Вазьмі, сыночак, ты тапарочак, Зрубай калінцы вяршочак. Б, I (164), 225; Дзятлавічы Гом. ВЯРЭНЕЧКА ж. Памянги.-ласк. Вярэнька. Вядуцъ мяне ў татаршчыну, Заўтра пашлюць да на паншчыну. Вярэнечка за плячыма, Слёзанька перад ачыма. ВП, VI, 41; Тураў Жытк. ВЯРЭНЯ ж. Кошык з накрыўкай, сплецены з бяросты. Насмяяўся кашэль i з вярэні. Выел, 73; Капаткевічы Петр. ВЯСЕЛЕЙКА (ВЯСЕЛЛЕЙКА, ВЯСЕЛЕЧКА) н. Ласк. Вяселле. Трэба братку жаніці... да на вяселлейка прахацъ. ВП, 393; Тонеж. Лельч. Знаці ружанъку па насеннечку, Што яна зеляненькая. Знаці Галечку па вяселлечку, Што яна Ыротанъка. ВП, 127; Цясны Лоеўск. Трэба братка жэніці, Трэба братка жэніці, А сестрыцу отдаваць, А сестрыцу отдавацъ Да веселейко спраўляць. АКБМ ГДУ; Тонеж Лельч