ВЫЖЫМКІ мн. Жамерыны. З 'ясі i кісялёвых выжымак, як будзеш голодны. ПП (1), 220; Рэч. ВЫЗІРНУЦЬ зак. Выглянуць.... Я /вецер / з усяго свету зжану хмары да так цябе закутаю, гит о ты /сонца/ не скора адтуль вызірнеш, каб пабачыцъ, гито тут робіцца. КЖЧК, 9134); 290; Рэч. ВЫЗНАЦЦА зак. Прызнацца. От яны /сыны/ўзялі да ў том слове i павініліся - вызналіся обчаству.. ЛП (121), 107; Карма Гом. ВЫКАМАРЫВАЦЬ незак. Паводзіць сябе ненатуральна, выстаўляцца. А сабака паказуе яму, головы выкамарывае, як ба луччай паказацъ свайму хадзяіну, шчоб ён угадаў яго. ЧК, 211; Васільеўка Г ом. ВЫКАРАЦЬ зак. Пакараць. Ох, як хлеб лушон, дак я выпалаю, Як хазяін не слушон, дак я выкараю. СБП (711), 483; Сабалі Браг. ВЫЛАЖУВАЦЬ незак. Вылазіць. Ён /царскі сын/ сычас i вылажуе. ЧК, I (69), 529; Старая Рудня Жлоб. ВЫЛУПЩЬ зак. Паесці. За гэтага Панскага сына, За гэты кацёл, паставіў на пуза i ўвесь кацёл гэты вылупіў, скушаў увесь кацёл. КСЗ, 103; Маз. ВЫМЯЛЁНЫ дзеепрым. Змолаты. А ў печы выпячоную, Нашымлюдзям на здароўечка. АКБЛ ГДУ; Пратасы Акц. ВЫПАЛЯВАЦЬ зак. Падстрэліць. Адазваўся малады малойчык:... Ой, паедуў чиста поле, выпалаю дзевяць лісаў. ЗП (434), 318; Раг. ВЫПЕРЦІ зак. 1. Прымусіць выйсці, выгнаць. Людзі ўсё выганяюць яго /чорта/ адтуль ожагам да не могуць вьіперці. СБК (88), 197; Лучыцы Петр. 2. Высунуць. Ягичэ заранка не зарала, а ён ужа на ячлё прэ, каб яму грудзі выперла. ЖАГ (332), 139; БеліцаГом. ВЫПЛЫНУЦЬ зак. Выплыць. Выплынула ана /панна/, дала грудзі, накарміла дзіця. БКЭ, 155; Вадовічы Рэч. ВЫПРАТ АЦЬ зак. Прыбраць, навесці парадак.... скажы пану, няхай ён за ноч ляда выпратае, высяча, тагды выпале, тагды ўспаша ды й пасее етым тианом. СБК, 34; Нісімкавічы Чач. ВЫПРУЦЩЦА зак. Здохнуць. Але восъ чуць свет улазіць у хату хурман да й кажа, гито коні выпруціліся. БНК (112), 233; Лучыцы Петр