СІПУХА ж. Сіпатая жанчына Ты царица сипуха, а другая хрипуха, а третътяя солопаха, сунимай своих слуг. БС, V, 120; Ларышчава Гом.. СІРЫ прым. Шэры. - О-го-го, каза, О-го-го, cipa Дзе ты бувала? -Ягодкі брала. ЗП (589), 420; Жахавічы Маз. СІРАЦЯЦЁ м. Сірата - Нам казала /маці/ гаварыці, што вы сірацяце. АКБ Л ГДУ; Сяўкі Лоеўск. СІРОТАНБКА ж. Ласк, да сірата - Знаці Галечку па вяселлечку, Што яна сіротанька. ПВ, 127; Цясны Лоеўск. СІРОТАЦБ незак. Сірацець. И скажите мойму роду, что я сиротаю, Сиротаю удовою на чужой сторонцы. ГНП, 175; Гом. СКАЗВАЦЦА (СКАЗУВАЦЦА) незак. Расказвацца. Скора казка сказваецца, ды не скора дзела дзелаецца. ЧК, 1 (2), 38; Гацкое Чач. Казка скоро сказуецца, ды няскора дзела дзеялась. ЧК, II (19), 128; Азяраны Раг. СКАЗУВАЦЬ незак. Гаварыць. Дурак i сказуе на братоў: Вы ідзіце пешкам, а я паеду! ЧК, 1(7), 79; Станькаў Раг. СКАКЛІВБІ прым., перан. Рухавы. Скакліва, матачка, скакліва, Скокнула ў сені - пасцелі нет, ВП, V, 296; Слабодка Акц. СКАЛАЦЩЬ зак. Скаламуціць. - Наляцелі гусі з броду, Скалацілі гусі воду. ЖП (558), 88; Тонеж Лельч. СКАМ'ЩА ж. Лаўка, услон. А што на том жа дварэ? Да стаіць новая скам 'іца. ВП II (465), 184; Жахавічы Маз. СКАРЭСЕНЬКА прысл. Ласк, да скора Хутка. Бяжыцъ яна /бабусенька/ скарэсенъка, Просщъ бога шчырэсенька: РП(93), 152; Ельск. СКВАПЛІВЫ прым. Сквапны. - Не будзь ты, нявехна, у мяне сквапліва, Да будзь ты, нявехна, у мяне шчасліва. ВП, VI, 91; Дарашэвічы Петр. СКЕПКА ж. Лучынка, шчэпка То ана /дзеўка/ ўхопіць яку скепку, да мышку бі. БКЭ, 39; Камаровічы Петр. СКІДАЦІ незак. Разуваць. - Я жа думала, мамачка, начаваці, Чаравічак з ножак не скідаці. ЖнП (39), 78; Салтаноў Рэч. СКШУЦЦА зак. Пераутварыцца. - Як жэ нам на сьвеце жыцъ! То тым скінецесе, то тым. БКЭ, 55; Камаровічы Петр. Скінься, нявехна, рабінаю, Да скінься, нявехна, рабінаю, Будзе сынка ехаць, дзівіцеся, А прыехаушы