Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

малітвы над галавой, усё дно' да ŭ у лоб. ЛП (921), 106; Карма Гом. АДЫЛІ прысл. Потым, пасля. А я наша дзела: дык пакасі ўлетку сена... да наскродзъ - адыпі пасей - вырасце,... ЖАГ, 120; Гом. Ён по досочак едзя, а девка тая уже дома - и разживсь, лавку состроив, почав торгуватъ, адыли ўже и с кутками раззнакомивсъ и с царами. БС, I, 285; Г ом. АДЫМАЦЬ (АТЫМАЦЬ) незак. 0 Атымаць жыры абястлушчваць. Толькі на Купалле ведзьмы атымаюцъ жыры змалака. АКБМ ГДУ; Сувіды Браг. АДЫХОД (АТЫХОД) м. 0 На атыходзе - а) на выданні. Жэнечка мамкіна на атыходзе. Пасадзіла арэх у агародзе. АКБЛ ГДУ; Глінішча Хойн. б) на развітанні. А я ў свае мамкі на адыходзе, Насаджу я арэхаў у агародзе. ВП, IV, 399; Барбароў Маз. АЖАНЩЬ зак. 0 Штоб цябе ажаніла няшчасна гадзіна выказванне недобразычлівасці, пажаданне няшчасця. Штоб цябе ажаніла Няшчасна гадзіна, Як мяне агууралася Уся мая радзіна. АКБМ ГДУ; Забалацце Акц. АЖОСЬ прысл. Раптам. Ажосъ едуцъ купцы кораблямі... БКЭ, 36; Камаровічы Маз. АЗІЯТКА а к:. Тып сарафана. - Азіятку дзе ўзяла? - Азіятку во тая дала, што маеты ў яе помыла. БС, I, 442-443; г. Беліца АЙДЗЕ прысл. Дзе. Дзе (айдзе) п 'юць (п 'ецца), там льюць (лъецца). В, 146; Капаткевічы Петр. АИЦЕЦ м. 1. Бацька...як старшы мяне - айцец будзеш мой, а меншы мяне - брат будзеш мой, а як роўны мне - друг мой! ЧК, I (25), 252-253; Меркулавічы Чач. Наш родны мілейшы айцец, Ты цемры сялянскай паскорыў конец. ПСЧ, 96; Хойн. 2. Уст. Служка культу. Узрадаваўся мужык дый гаворыць: - Щне ўзяў бы, ты святы айцец, навучыць яшчэ аднаго сына? СБК, (125), 264; Капань Рэч. О Святы айцец - пачцівы зварот да служыцеля культу. Д Айцец-маці: Ай, па дочцы-адзініцы Айцец-маці плача, А па зяцю-разбойніку Чорны воран крана. Б, 483; Пухавічы Жытк. АйцеЦ'Матушка: Пашлі звестушкі да айца-матушкі. Б, 536; Балотка Раг