АДПРАВАДЗЩЬ зак. Даставіць. Адправадзъмо, адправадзъмо Каравай да каморы. ВП, II (362), 153; Дарашэвічы Петр. АДПРАВЩЦА зак. Паправіцца, папаўнець. Адправіўся ўжо, прама не пазнацъ, сабака. КСЗ, 43; Гом. АДПРАВЩЬ зак. Справіць (хрэсьбіны). Дай патом Марко даў грогиы, купілі гарэлку i адправілі хрэсьціны. БКЭ, 107; Юравічы Рэч. АДРУЖЫЦЬ зак. Благаславіць. Ой, попе-гардзею, Звянчай дзетанъку ў нядзелю. Вянчай, вянчай, не даражы, Нам двое дзетачак адружы. ВП, III, 305; Дварэц Раг. АДСВЕТАЦЬ (ОТСВЕТАТЬ) незак. Адсвечваць. Было ў месячки три братца: один зоры спотухае, другій свет отсветая. БС, V, 16; Вылеў Гом. АДСЫПАЦЦА незак. Асыпацца. Ой, сад, ты, мой сад, сад зялёненькі, Не ва ўрэмя цвецёш, адсыпаешся. Ой, куды, мілы друг, сабіраешся? АКБ Л ГДУ; Ру дня Чач. АДТУДАВА прысл. Адтуль....доўга не думаючы, ён /царскі сын / прыехаў адтудава, i то, i спрашуе ў маткі. ЧК, II (19), 128; Азяраны Раг. АДУМАЦЬ зак. Абдумаць. Няшчасны Егар адправіўся дадому, а цар апяць у санот, із неўдавольствіем к саветнікам, што нехарагио адумалі ЧК, II (1), 27; Шэрахаўская Буда Раг. АДХРЫСЦЩЦА зак. Разм. Адвязацца, адчапіцца. Ад папа, як ад чорта, не адхрьісцішся. ПП,329; Чач. АДЦЯГАЦЬ зак. Адабраць. - Да як жа: у яго адна кароўка, да ё малачко, а ў нас сем кароў, да не стоюць яго адное кароўкі...- А мы адцягаем ў яго i тую кароўку. СБК, 31; Нісімкавічы Раг. АДЧЫНЯТЫ дзеепрым. Адчынены. Глянуў пастух, устаўшы, i спужаўся, што ні авец, ні сабакі, i дзверы ў катары адчыняты. ЧК, II (37), 210; Васільеўка Гом. АДЧЫНІЦЬ зак. 0 Адчыніць волю - даць згоду. Oŭ, зяць цешчу просіць Да ў руках шапку носіць. - Ой, цешчанъка, мая матухна, Адчыні сваю волю Да паедзем ca мною, За русаю касою, За доччынай красою. ВП, VI, 43; Радзілавічы Лельч. АДЧЫТАЦЬ зак. Адслужыць што-н. Звалі, бывала, якога граматнага, адпраўлялі паніхіду, адчытаець, значыцца