Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

ПРАХАДЖАЦЬ незак. Праходжваць, праходзіць. Там Таццяна прахаджала, Сама сябе разважала. Б, II, 531; Косетаў Калінк. Ужо я прахаджаў i праязджаў, ну гэтпага не слыхаў. ЧК, I, 523; Старая Рудня Раг. ПРАХАНЫ дзеепрым. Прошаны. - Ой, хлопчык, не стой, У цябе коні найманыя, У баяры праханыя. ВП, I, 361; Батурын Гом. ПРАХАЦЬ незак. Прасіць. Я Маруську гадавала, Госпада бога прахала, А штоб мое да суседачкі Да песенькі спявалі. В, II, 359; Ліпляны Лельч. Трэба братку жаніці, A сястру замуж аддаці, Ды на вяселлейка прахаць. Вп, 393; Тонеж Лельч. ПРАЦАВІТ АЧК А ж. Ласк. жан. да працавік. Хваліцца бога, што мы дзела зрабілі, Гарэлачкі ды не кушалі. Гарэлачкі ды налівачкі Ды для мяне, працавітачкі. ВП, II, 103;Дварэц Раг. ПРАЧ м. Пранік. Як на рэчку йшла - чобаты з прачам, Ая кз рэчкі йшла-чобаты з плачам. Жп, 388; Чамярысы Браг. ПРАЧУМАКАВАЦЦА зак. Прагу ляць (y п'янках, гулянках). A ўжэ ж чумак прочумаковався: згубив штаны, учкур оборвався. БС, I-II, 205; Перарост Добр. ПРАЧУТКА ж. Чутка, пагалоска. От i naŭuuia прачутка, што тая паненка шукае такого жаніха. СБК, 236; Лучыцы Петр. ПРАШПОРТ м. Пашпарт. Але i на гэты раз дзверы застаюцца не ўзятымі; Толькі калі прыходзяцъ трэці раз i пакажуць пісьмо i прашпорты, тады дазваляюць прайсці, але толькі дружкам. В, 393; Дарашэвічы Петр. ПРЕНОЖНІК м. Трыпутнік. Зубамі надо адарваць преножнік i палажыць пад падушку. АКБЛ ГДУ; Ямнае Раг. ПРОЗВІСКА н. Прозвішча. Быў сабе адзин дваронин na прозвиску Петроўськи. СРПБ, 138; Камаровічы Петр. ПРОКУЛУЦЬ зак. Пракаўтнуць, праглынуць. ...ана спіралася, не давала, прокулула іх i ўдавіласе. БКЭ, 29; Камаровічы Петр. ПРОЛУБКА ж. Toe, што прасечка. Tu к полыньне подведе, альбо к пролубцы. БС, VI, 9; Гом. /Ліса/: 'Ды проста, хвост уторкнулаў пролубку i налавіла". КСЗ, Лоеўск., 24; Параўн. проруб