ПРАПІЦЬ зак. 0 Прапіць жывот - растрацідь маёмасць, багацце, пабытак. Прапіла Якавіха жываты На чырвоны чобаты. ВП, IV, 258; Казлы Ельск. ПРАПЛЯВАЦЬ зак., перан. Абгаварыць, апляваць. Не будзь лішне салодкая, бо праглынуць; Не будзь лішне горкая, бо праплююць. ПП, II, 463; Калінк. ПРАСЕЧКА ж. Палонка, проламка. Да лісіца кажэ: «Я всадзіла хвост у прасечку.» БКЭ, 62; Камаровічы Петр. Параўн. пролубка. ПРАСКУРА ж. Царк. Прасвіра. Ой, я праскуры не хачу, На ўсю царкву рагачу. ЖнП, 50; Дзятлавічы Гом. ПРАСЛАСНАЯ н. Развітальная. Давай, мамка, прасласную, Паедаммы на красную. В, 380; Дуброўка Гом. ПРАСЛАЦЦА зак. Паслацца. Бурлак доўга не спрачаўся, За світачку ды й праслауся. АКБЛ ГДУ; Сулевічы Калінк. ПРАСЛАЦЬ зак. Паслаць. Проспала ана ему на лаве, а сабе на полцэ. БКЭ, 14; Камаровічы Маз. ПРАСТЫГНУЦЦА заг. Працягнуцца, прадоўжыцца. Масляная, счасливая! Простыгнися до Велика дня. МИБЯ, I, 121; Гом. ПРАСЦЕГНУЦЬ (ПРОСЦЕГНУЦЬ) зак. Выцягнуць. Ой, да й жала я жытэчко, Да й спаты легла. Да ў зелену дуброваньку ножкі простегла. АКБЛ ГДУ, Верхнія Жары Браг. Параўн. прасцягнуцца. ПРАСЦО н. Ласк. Проса. Насыпау прасца па сама коленца, Голубка не п 'ецъ, галубка не есць. АКБЛ ГДУ; Каменка Чач. ПРАСЦЯГНУЦЦА зак. Выцягнуцца. Ляжыць Вася, прасгрігнулася, якустане-да неба дастане. 3, 334; Раг. ПРАТАРАЦІ незак. Пракладваць, пратоптваць. Да будзе мяне мамачка шукаці, Усё й дарожкі пратараці. ВП, 526; Зяцькавічы Карм. ПРАЎДАЛЫ прым. Вельмі удалы. Прыходзіць ён до тое стайні, дай крыкнуў: "Стой, малый праудалыйг\ БКЭ, 43; Юравічы Калінк. Ой, хлопцы, вы, хлопцы, Праўдалы малойцы, хто чапец найдзе - Магарыч будзе. ЖП, 318; Карані Рэч. ПРАХАДЖАЛЫ прым. Прахожы. "Ах, - гавора царскі сын, - вы такія прахаджалыя людзі, усюды бывалі, усё відалі, ці не відзелі, дзе жыве Пракрасная Алена? ЧК, I, 523; Старая Ру дня Раг