абняўся. Ясньті зоркамі абсеяўся, Ясным месяцам засіяў. В, II, 139; Асавец Маз. АБСЕКЧЫ зак., перан. Апячы. (крапівай).... бегае /пані/за тымі мужчынамі да наровіць абсеч ім крапівою сарамаценне. СБК (112), 236; Лучыцы Маз. АБСЕСЦІ зак. Акружыць. - Уставай, сыночак, хопіць спаць, Ужо твой сад-вінаград пташачкі аб'елі, A тваю маладую дружку абселі. - Няхай абсядаюць, як самі знаюць, А я сваю Ганульку ўсюды пазнаю. ПВ, (333), 144; Рудня Маз. 0 Абсесці пра жаніхоў - стварыць кампанію, устанавіць адносіны. Ужо ж тваю Ніначку жаніхі абселі. ПНСА, 28; Вяжны Светл. АБСЕЯЦЦА зак. 0 Абсеяцца зоркамі - перан. Зрабіцца, стаць прыгожым. Аксенъка, як твой каравай удаўся,... Яснымі зоркамі абсеяўся. ВП, II (312), 139; Асавец Маз. АБСКАБЛІЦЬ зак. Абскрэбці, абчысціць. Раз бачыцъ яна /адна жанчына/ ўва сне, што трэба ёй ісці да каменя, абскабліць яго i выпіць з вадой. ЛП (383), 282; Запясочча Жытк. АБТОРКАЦЦА (ОБТОРКАТЬСЯ) зак. Абчапіцца. Скинули ему гуски по пёругику, ён обторкався, пуднявся и пулятев з ими. БС, I-II, 270; Жлобін. АБТРУШВАЦЦА (ОБТРУШИВАЦСА) незак. Абтрасацца, атрасацца. И в той речци купався бобер. Купався, купався, не выкупався. Вылез на бережок, обтрушивается. ГНП, 139; Гом. АБХАРЧЫЦЦА (ОБХАРЧИТЦА1 зак. Паесці; кончыцца (пра харчы). Обхарчився ён, што и есць нечаго. БС, I-II, 166; Меркулавічы Чач. АБЧАШЦЦА зак, перан. Надысці. Прыйшла дзеўка ваду браці 3 новымі вядрамі, Абчапілась горка доля Аберуч рукамі. Б, I (469), 617; Бярэжцы Жытк. АБЧАПУРАЦЬ (ОБЧАПУРАЦЬ) зак. Зрабіць чыстым, дэзінфіцыраваць. Ну, прислуги яе обмыли, обчапурали тыя раны. БС, I-II, 186; Гарадзец Раг. АБЧЫСЦЩЬ зак., перан. Абабраць, абкрасці, ашукаць. Мужык: - Аслабаніце i суздром абчысце нагиага бацюшку, нацца, што ён ніколі, нічога, ніякага. СБК (152), 327; Хойн