О Абняла журба - зажурыща. Усе горачкі-даліначкі вада наняла, Ужо нашу Хоўрачку журба абняла. ВП, Ш, 482; Гом. Абнялі лугі - акружылі. Як жа мне, рэчцы, быстра іцці Абнялі мяне ўсе лугі, усе круценькія берагі. ВП, IV, 319; Міхалкі Маз. Абняла ноч - настала ноч. Яе ноч абняла, яна сычас пад елачку i абначавала. ЧК, 126; Азяраны Раг. АБОДЦЕ н., зб. Вобад. Акарак, хоць абоддзе гні. ПП, II, 206; Гом. АБОР (ОБОР) м. Абора, хлеў. Первая радость - у твоим доми, Другая радость - у твоим оборы. МИБЯ, I, 81; Колкі Рэч. АБОРЫЦЦА ж. Хлеў, кароўнік. Здорова, нявестка, у маёму дому, Здарова малада, у маёму дому. Распусці долю па маёму полю, А прыдоллечку па застоллечку, Сваю красіцу ў маю сынніцу, сваю сіліцуў маю аборыцу. ВП, VI, 132; Махнавічы Маз. АБРАДЗЩЬ зак. Нарадзіць.... проз тыжнею два ці тры абрадзіла /баба/ хлопчыка, такога харошага-харошага i такога вялікага-вялікага! АКБЛ ГДУ; Халоднікі Калінк. АБРАТАВАЦЬ зак. Выратаваць. Чуцъ не забиу дзед бабу, але суседзи пачули крык, збеглися й абратавали. СРБП, 70; Лучыцы Маз. АБРАЦЩЦА зак. 1. Вярнуцца. 1 прасілі іх /казачніка i песельніка/ шчоб яны абрацілісь назад; ЧК, II (37), 209; Васільеўка Гом. 2. Ператварыцца ў каго-н., што-н. Тут ён /муж/ абраціўся:з чалавека стаў у сабаччым відзе. ЧК, II (37), 209; Васільеўка Г ом. АБРАЦІЦЬ зак. Ператварыць. Быў ты чалавекам, a потым сабакам, a сяйчас находзішся ў пташачым палажэнію, а сяйчас абрачу щбе чалавекам! ЧК, II (37), 216; Васільеўка Гом. АБРАЦЦА зак. Стаць, зрабіцца.... як ты будзеш на вазочак сядаці, Тады я буду ў новым ганачку стаяці, Тады я буду на парадачак глядзеці, Ці абярэцца твой дзядзька за татку. ВП, III, 245-246; Дворышча Хойн. АБРУЧ м. О Залаты абруч - жоўтая хлебная корка; акаёмка каравая. Аксенька, як твой каравай удаўся, Залатым абручом