АБЖЫЦЬ зак. Ажыць. Гарошак, узяўшы тую ваду, памачыў братом вадою вочы, дак яны i абжылі да i пытаюцца - Хто ты такі, кому нам дзякаваць? ЧК, I (22), 232; Петр. АБЗЫБАЦЬ зак. Здзяўоці. Да не так гапубы, Да не так сізыя, Як тыя галубачкі. Да на луг ляцелі На ей паселі, Каліну абзы'балі. ВТП (151), 135; Гарошкаў Рэч. АБКУВАЦЬ зак. Пракукаваць. Ты, сівая зязюленька, Щ усе сады абкувал(а)? ВП, II (521), 203; Дуброва Маз. АБЛАЖОНЫ дзеепрым. Размаляваны, акружаны. Чарачка мая, срэбная, Залатымі беражкамі Аблажоная, Ой, аблажоная. ПВ (746), 236; Тураў Жыта АБЛАМА ж. Аблава. Шукалі, шукалі, и облому делали, — ня найшліі БС, I-II, 263; Перарост. Гом. АБЛІКАЦЫЯ ж. Апавяшчэнне. Ну, и здзелалі абликацыю, на сорок вёрст от своей деревни, гито от такій то чалавек абед дав, приходиться на обед. БС, ІУ, 82; Карм. АБЛУЧОК м. Перадок (у возе). 3 тваіх костачак зробім аблучок, А маім пер'ейкам понатыкаем. ЗП, 216; Галубіца Петр. АБЛЫЧКА н. Яблычак. Стаіць яблынька пасярод саду. 3 яе аблычкі раскаціліся. Некому падабраці. ВП,Ш, 154; Стралічаў Хойн. АБМШАЦЬ незак. 0 Вароты абмінаць - не знацца. Калі будзеш, Зоечка, богата, Будзе радзінка ведацъ, дзе хата, А як будзеш, Зоечка, гаравацъ, Будзе радзінка твае вароты абмінаць. ВП,УІ,413; ТураўЖытк. АБМОВЕНЬКА ж.Ласк. да абмова. Зласлоўе, абгавор, паклёп. Заехау бы да ўдованькі, да баюся абмовенькі. ЖП (149), 259; Красная Воля Маз. АБНАЧЫЦЦА зак. Стаць на начлег, Ішоў ён / брат/ сутак двое, а на трэція суткі абначьіўся. ЧК, I (69), 523; Старая Рудня Жлоб. АБНЯЦЦА зак. 0 Абняцца залатым абручом - зарумяніцца. Аксенька, як твой каравай удаўся, Залатым абручом абняўся. ВП,П (312), 139; Асавец Маз. АБНЯЦЬ зак. О Абняць вароты - абступіць, настойліва дамагчыся чаго-н. Баяры вароты абнялі, Купуюцъ дзевачкуў таткі. ВП, IV, 220; Дзяражычы Лоеўск