АБГАВАРЫЦЦА зак. Дамовіцца. ...ён, /солдат/ пайшоў, а яны што абгаварыліся: кінуць яго. КСЗ, 118; Светл.
АБГАРАДЗІЦЬ зак. 0 Абгарадзіць месяцам - ашчаслівіць. Лёнечку маці радзіла, Месяцам абгарадзіла. ПВ (147), 100; Зімавішчы Маз.
АБГАДЗІЦЬ зак.Пачакаць. A потым, абгадзі, брат, трошкі! ЧК, I (69), 523; Старая Рудня Жлоб.
АБГАЛАДЗІЦЬ зак. Абдзяліць. Суседу ўгадзі - сабе абгаладзі. I, ПП, 387; Гом.
АБДЗЕНЬ прысл. Днём. Было вельмі доброе тoe лето: абдзень пагода, цёпло, a ў начы ци цёплая раса, ци цихеньки цёпленьки дожджык. СРБП, 17; Лучыцы Маз.
АБДУМАЦЦА 1 зак. 1. Дадумацца. Саветнікі думалі, думалі, не могуць абдумацца, што ім здзелаць такое. ЧК, П (1), 28; Шэрахаўская Буда Чач. 2. Асэнсаваць. Ішоў ён, ішоў i абдумаўся: і(Скрыначка лёгка, што ж я нясу? " ЧК, I, 250; Меркулавічы Чач.
АБДУМАЦЦА 2 зак. Апынуцца. Заблудзіла яна /дзяўчынЫ ў зеляном гаю, Абдумалася яна ў ціхаму Дунаю. АКБМ ГДУ; Суткоў Лоеўск.
АБЕГЧЫ зак. 0 Поле абегчы - жаць (пра серп). Маленька, гарбаценька ўсё поле абяжыць i дадому прыбяжыць. 3 (1679), 205; Хойн.
АБЕДАЙКА «. Абед. А жана плача да ŭ абедайка, Ох i oŭ, лёлі, да ŭ да абедайка. БФСЗ, 63; Казацкія Балсуны Ветк. Параўн. абеданька, абедзейка.
АБЕДАНЬКА н. Ласк. Toe, што абедайка. Мамка плача век да веку. А сястра плача год да году. А жана плача да абеданька. Б, I (120), 177; Дзятлавічы Гом. Параўн. абедзейка.
АБЕДДЗЕ н. Час абеду. Прыйшло Абеддзя, зжарылі яны сабе парася на абед. ЖАГ (281), 120; Гом.
АБЕДЗЕЙКА н. Ласк. Тое, што абедайка. Да матушка плача да век да веку, А сястра плача да год, да году, А жана плача дзенъ да абедзейка. Б, I (97), 155; Гом. Параўн. абеданька.
АБЕЕ ліч. Абедзве. Іван секануў — i ссек абее головы. ЧК, I (7), 79; Станькаў Раг.
АБЖАЛЕЦЬ зак. Пашкадаваць. Ён /царскі сын/ тады яго /чалавека/ абжалеў i падумаў, што i ён такі гарэтнік, як i я. ЧК, I (69), 521; Старая Рудня Жлоб
11 👁