Фальклорны слоўнік Гомельшчыны (2003). У. А. Бобрык, Л. П. Кузьміч, Д. Д. Паўлавец, У. В. Анічэнка

А А злуч. 1. Але. Кум: Яхоцъ i пап'ян, але жусё-такі бачу ьито гзта чэрап, а не срэбны, а калі срэбны, то ён не разаб'ецца. РП (25); Ельск. 2. Ды. Ай, да бокам, хмарачка, бокам, Бокам, хмарачка, бокам, А на панскія сенажаці, На панскія сенажаці. ЖП (122), 238; Светя. Ды ляцела сава а ўдоўж сяла, ВП (296), Зяцькавічы Карм. 3. I. Прыедзе Іванька / здрадзе, Ён цябе, маладу, украдзе, За ціхі Дунай завяз е,.. дзе мужыкі пыгиныя, што мяняюць коні без цаны, А б 'юць без віны, Без ўсякай прычыны. ВП, III, 425; Зяцькавічы Карм. АБАГНАЦЦА зак. Узараць плугам зямлю. Абагналіся яны тры разы, тры кругом палоскі етыя. СБК (162), 340; Нісімкавічы Чач. АБАДМУЦЬ зак. Здзьмуць. Я са свайго ружайка пылок абадму. АКБМ ГДУ; Доўск. Раг. АБАЛОННЕ н. Фортка. Так он /солдат/ адчьініў абалонне дай орліца влецела ў хату. БКЭ, 144; Ужынец Рэч. АБАРАЩЦЦА зак. Вярнуцца. Слугі з етым словам обороцілісь назад. БС, Ш, 157. АБАЎЛЯЦЦА (АБАВЛЯТЬСЯ) незак. Бавіцца, затрымлівацца, марудзіць. Да толькі, панначко, будзь ласкава, не обавляйся. МИБЯ, III, 384. АБВЕСЩЦА зак. 0 Коскамі абвесіцца - прыбрацца, адзецца да вянца. Як пайду я па застоллейку, Коскамі абвешуся, Слёзкамі абалъюся, - 3 мамачкай разайдуся. ВП, V, 188; п. Пралетарскі Чач. АБВЕСЦІ зак. Ашукаць. Вот табе тут i лісіца абвяла ваўка, i баб. Iмядзведзя. КСЗ, 25; Лоеўск. АБВУТРЫЦЬ зак. Развіднець. Вот сонюшка ўстае, абвутрыла, Мароз растаў i ідзе ў хату. ЧК, I (69), 528; Старая Ру дня Жлоб. АБВЯДЗЕНЫ дзеепрым. Акаймаваны; упрыгожаны. У яе русая косачка Шоўкам запляцёна Да золатам абвядзёна. ВП, IV (9746), 252; Кнышэвічы Светл. АБВЯРНУЦЦА (АБВЕРНУЦЦА) зак. Абвярцецца, абкруціцца, абгарнуцца Зарэзау гэто ён козла, абвернуўся ў казліную шкуру. СРПБ