Раг.; Прыедзе дружочак вечарком, Уніме сярдзечка канчуком, Уватрэ слёзачкі ручнічком,... ВП, III, 470; Кучын Карм. КАНЮСЕНЫСА (КОНЮСЕНЬКО) м. Toe, што канічанька. Казак коника седлая, с конюсеньком размовляя. БС, 1-И, 99; Беліца. КАНЮШАНЬКА з ю. Невялікая канюшня. Ён пайгиоу у канюшаньку к своему каню,... АКБ Л ГДУ; Гаек Чач. КАНЮШКА м. Конюх. Канюшкі свішчуць, трох каней ішчуць. ЗП, 351; Азершчына Рэч. КАНЯШКА м. Тое, што канчак. Лад гору - каняшкі, угору дзеравяшкі. 3, 328; Гом. КАЛАСЦЬ (КАПОСЦЬ) ж. Паскудства. Дзевчата повинны прибраць свое кудзели, штоб каледа не зробила им капосьци у кудзели. МИБЯ, I, 45; Кочышчы Маз. КАПАЧ м. Землякоп. Дзе капачы капали там i грогиы прапалі. ПП, I, 158; Светл. КАПЕЦ м. Надмагільны курган. А ў капцах недалёка татары закапаны. ЛП, 231; Дзяражычы Лоеўск.; Прачнуушыся, ухапіў штых да не то пайшоў, да проста пабег на той капец... ЛП, 412; Гарошкаў Рэч. КАПИЦА эю. Манашаская раса з капюшонам. А ў наьиага свата Галава, як капіца, А рот, як мазніца, Ды ідзі ў лаўку. ВП, IV, 170; Красная Ніва Калінк. КАПКА ж. Кропелька. Увосенъ дажджу з неба Капка, а з зямлі дзве. ПП, I, Светл. КАПНУЦЬ зак. Упасці, упрыгожваць. Ручкамі ягадкі шчыпала, У галоўку клала белы цвет, А ў ножкі клала чырвоны, А на яе каліна капнула, На Варачку ўся радзінка глянула. ВП, VI, 200; Гом. КАПЛЩЬ незак. Капаць. У гардлівае цешчы стаіць зяць за порогам, А на яго вятры веюцъ, 3 крыты дажджы каплюць, У зяцелкі шапка змякнець. ВП, IV; 109; А ўжэ вясна, а ўжэ красна А са стрэх вада капля. ПНСА, 70; Сяўкі Лоеўск. КАПУТ м. Канец жыцця. Іван як шлопнуў у лысіну яму /Кашчэю/ яйцом гэтым, дык Кашчэй i ногі задраў. I капут. ЧК, I, 77; Рудня Нісімкавіцкая Чач. КАПУЩК (КОПУЦІК) м. Памянш.-ласк. да капыт. Да пошоў наш козёл Да на руожечках, Да на нуожечках, Да на к°пуциках. МИБЯ, I, 96; Мялешкавічы Маз
Дадатковыя словы
ікашчэюі
4 👁