КОСЦІ (костачкі) ЗАГРЭБЦІ чые. Гл. ЗАГРЭБЦІ КОСЦІ (костачкі) чые. КОСЦІ ПАРЫЦЬ У ЗЯМЛІ. Гл. У ЗЯМЛІ (у зямельцы) КОСЦІ ПАРЫЦЬ. КОСЦІ (костачкі) РАЗНЕСЦІ (растрэсці) чые. Разарваць, расшматаць, пашматаць каго. Як паедзе на ім [на кані] катацца, дык ён яго косці разнясе. Гом. п., Бел. (Е. Рам., БС, ІV). Калі б ты сеў на яго [на каня] уперад за мяне [раней за мяне], дык бы ён твае косці разнёс. Тамсама. Прывяжыце яе к конскаму хвасту і пашліце яе ў чыстае поле, і разнясіце вы яе косці і можджы. Рагач. п., Нісім. (Е. Рам., БНК). Лучкаўскі пастух — высокі, здаровы! — кажа на Рэйтанавага Андрэя: "Я і косці твае растрасу". — "Пабачым, 'шчэ паглядзім, хто чые костачкі растрасе!" Гл. р., Кл. Дзе бачылі! Запрэгчы такога гарачага [неаб'езджанага жарабца], дык ён драбінку табе паб'е, косці растрасе. Ён і сабе галаву скруціць. Гл. р., пас. Я. Куп. І костачкі разнясе. Тамсама. Каб касцей [костачак] не разнёс. Тамсама. КПІНКІ СТРОІЦЬ з каго. Гл. КЕПІКІ СТРОІЦЬ з каго. КРОІЦЬ СЭРЦ.А (без нажа) чыё, каму. Гл. СЭРЦА КРОІЦЬ (без нажа) чыё, каму. КРОЎ З МАЛАКОМ. Прыгожы, дужы, з свежым румяным тварам. Як бач стаў... проста кроў з малаком! Ваўк. п., Кукл. (М. Фед., ЛБ, ІІ, 1). Нарэшце прыязджае няведама скуль хлопец — харошы, проста кроў з малаком! Лід. п., Хільч. (М. Фед., ЛБ, ІІ, 1). Была ў яго дачка — харошая, чарнакосая, чарнабровая, кроў з малаком дзеўка, ды палюбіла найміта, а ён яе. Рэч. п. (Ч. Пятк., КДПР). КРОЎ ПІЦЬ (смактаць). Гл. ПІЦЬ (смактаць) КРОЎ. КРОЎЮ ЎМЫЦЦА. З адцен. дакору, асудж. Быць збітаму да крыві. Будзеш такі задзірлівы, дык ці раз крывёй умыешся!.. Лаг. р., Лаг. Вельмі хай не пастаўляецца сілаю! А то нехта дасць, што кроўю ўмыецца. Тады і жаліцца [скардзіцца] не знойдзе каму. Гл. р., Вольн. КРОШКІ ПАБРАЦЬ (падабраць). Гл. І КРОШКІ (крошачкі) ПАДАБРАЦЬ. КРУКАМ ВІСЕЦЬ. З адцен. дакору, пагардл. Звышпільна назіраць, вартаваць, зберагаць. Такі скупы, што шкадаваў нават людзям напіцца....крукам вісіць над кожным зярняткам і нікому не дасць і панюхаць. Сл. п., Вял. Рож. (А. Сержп., КАБСП). КРУЦІЦЦА НА ЯЗЫКУ (на канцы языка). Тое, што ў момант гутаркі забылася, але вось- вось успомніцца (назва, імя, прозвішча). На языку круціцца, а не ўспомню [назву грыба]. Во як! У нас кажуць на гэтыя грыбы кабылкі, а ў іх — таўстушкі. Малад. р., Радашк. Тут, у нашай школе, першы настаўнік з вашага Побліна быў. Як яго, Хведзька? Круціцца на канцы языка, а ніяк не ўспомню. І ты забыўся? Ага! Дудар! Гл. р., Кл. Дзе гэта мы начавалі, як пасля вайны карову купляць хадзілі? На языку круціцца, а ўспомніць не магу. Можа якраз у тваёй [вёсцы], дзеўка? Уш. р., Арэх. КРУЦІЦЬ ГАЛАВОЮ (мазгамі). ПАКРУЦІЦЬ ГАЛАВОЮ (мазгамі). Думаць, шукаць выйсця, кеміць. Але колькі ён ні думаў, як ні круціў галавою — от хоць ты што, нічога не прыдумае. Сл. п., Бох. (А. Сержп., КАБСП). Круці галавою, каб не дастаць пятою. Навагр. п. (М. Фед., ЛБ, ІV