Летам сама поле, дыхнуць табе не дае. Мін. р., Нялід.Не даваць жыцця каму, тыраніць каго.Ой, мая родная, нойдзе на яго якаясь хвароба, дык ён табе дыхнуць не дасць: то лаецца, то зневажае. Сл. п., Чудз. (А. Сержп., КАБСП). Усюды пастаўлялі стражнікоў, яны табе і дыхаць не даюць. Сл. п., Вял. Рож. (А. Сержп., КАБСП).З адцен. прыкр. Перад людзьмі, на людскіх вачах сцвярджаць тое, чаго нельга сцвярджаць, на сцверджанне чаго няма ні фактаў, ні лагічных ходаў.  Д'ЯБЛА (чорта) НАРАДЖАЦЬ (раджаць). Пачуй жа, Федзечка, што я табе, старая Франя, скажу: не хто, а і родны брат, нябожчык Ян, на Амілю казаў: "Ты д'ябла на людзях нараджаеш, даказвацьмеш, чаго не было і не будзе". А нябожчык Волесь, дык той: "Аміля, а чорт — дык два". Рады ён быў, што даўно знесла яе некуды; даўно памерла, старая ўжо была. Гл. р., пас. Я. Куп. А не раджай тут мне чорта! Не купляеш — не купляй. А не вярзі мне. Мін., Камар. 2. Гл. І НЕ ЖЫЎ. каму. ДЫХНУЦЬ НЕ ДАЦЬ каму. 1. Не даваць перадышкі, не даваць спакою.  ДУХІ ПАДВЯЛО (падцягнула) ДУРАНЬ ДЗВЕРЫ. ДУРЫКІ ВЫБІЦЬ (выгнаць). ДУХ (духі) ВОН Гл. ПАСКАКАЦЬ ДРОЗДЗІКА. З адцен. жартаўл. ці іран. Поўны, сыты падбародак.  ДОШКІ САБРАЦЬ каму. З адцен. груб., зламоўн. Пахаваць, зрабіць труну.  З адцен. дакору. Як выказванне нязгоды. Гл. ЛЁГКАЯ (добрая) РУКА ў каго.  Гл. АДДАЦЬ ДОБРЫ ДЗЕНЬ (дабрыдзень, дзяньдобры). Гл. ЗВОДЗІЦЬ ДНІ (дзянькі). Гл. ЗВОДЗІЦЬ ДНІ (дзянькі). Правільна! Так і трэба! Добра і зрабілі!    ДЗЕРАКА ДАЦЬ. ДЗЁРУ ДАЦЬ. ДЗЁРЦІ (драць) ДЗЕ БАЧЫЛІ! Вельмі моцна, наскрозь, да ніткі, да самых касцей. Шпік — косны мозг.  Змагчы што, справіцца з кім, чым.  ДАЦЬ ПРАЧУХАНКІ каму. Дапамагчы, аблегчыць (становішча, стан). Параўн.: аднаго кораня з польза — ільгота, палёгка, палягчэнне, аблягчэнне