Кінуцца (махануць, рвануць) уцякаць, наўцёкі. З адцен. жартаўл. ці іран. Імкліва, без аглядкі, баязліва ўцячы, збегчы, кінуцца ўцякаць.  ДАЦЬ ЛАЗНЮ каму, чаму. 1. Спарадкаваць, давесці да ладу што.  Стрымаць слова, выканаць абяцанне.  Гл. ДАЙСЦІ ДА ТОРБЫ.З адцен. жарт. ці кпінаў. Быць пакаранаму.  ДА СПАДОБЫ ПРЫЙСЦІСЯ (прыпасці) каму. Перашкодзіць камусьці (у нейкай справе).  ДАРОГІ АРАЦЬ. ДАРОГУ ДАЦЬ Досыць трывожыць, непакоіць, турбаваць, дакучаць, патрабаваць.  З адцен. зніжальн. Зусім збяднець, астацца без нічога, стаць пастухом праз неахайнасць, безгаспадарчасць, бесталковасць. Фразеалагізм узнік у былыя часы і выказваў былыя сацыяльныя адносіны: ганьба таму, хто быў гаспадаром, але ўсё страціў.  ДА ДУШЫ БРАЦЬ (прымаць, узяць) што. Гл. БРАЦЬ У ГАЛАВУ (да галавы). Уверх нагамі (упасці, бразнуцца, паляцець).  З адцен. жартаўл. ці іран. Уцякаць, кідацца ўцякаць, даваць дзёру, даваць цягу.  каму. ДАЦЬ ФАЕРУ каму. Караць, даваць у косці, даваць лазню. Фаеру — з ням. мовы: das Feuer — агонь.  каму. каму. Паслабляць патрабаванне, увагу, адступаць ад патрабаванняў, увагі.ДАЦЬ ПАПУСКУ  ДАВАЦЬ ЗАГАНУ (згану, загуду) ДАВАЦЬ ВЕРЫ што. што. што. З адцен. асудж., дакору. Даводзіць (гаспадарку, машыну, рэч) да поўнай непрыгоднасці, разладжанасці.ПАДАБІВАЦЬ ДА АБУХА ДАБІЦЬ ДА АБУХА што. Гл. ДАБІВАЦЬ ДА АБУХА што. Ніколі не паўтарыць, не зрабіць (чагосьці кепскага) і другіх папярэдзіць (каб не зрабілі чагосьці такога ці падобнага). Заказаць, можна думаць, — былое забараніць.ВОЧЫ.  ЕДУЧЫ БАЧКОМ. ЕЛКУ ВІЦЬ (звіць). ЕСЦІ ПРОСЯЦЬ. Так яму капялюш падыходзіць, як свінні набэдрыкі: на галаве капялюш, а на нагах чаравікі есці просяць. Гл. р., пас. Я. Куп. Во, братка, твае чобаты [боты] есці даўно просяць. Гл. р., Кл.Жыць самастойна, зарабляючы самому на сябе.  ЕСЦІ СВОЙ ХЛЕБ