А ці стоіць [варта] столькі сабе галаву сушыць? Пасля школы ў інстытут, а тады 'шчэ тры ці чатыры гады? Ого! Дваццаць гадоў сушыць галаву з кніжкамі? Жыў бы, як жывуць. Год чытае, на месяц нейкі прыедзе — і зноў чытае. Тамсама. Параўн. (у руск.): мозги сушить. ГАЛАВЫ НЯМА. Што з таго, што харошы [гожы, прыгожы], а галавы няма? Гл.Няздатны (да навукі, вучобы чалавек). Як галавы няма, то нашто той дзесяты клас? Вучыцца няхай той, каму навука ідзе. Дзярж. р., Чарк. 3. Слабая, кепская памяць. У мяне так цяпер галавы няма, так няма! Што дзе дзену, дык паўдня шукацьму. Гл. р., Кл.ГАЛАСОК ПРАВЕСЦІ. Як памёр мой хлопец, і галаска чатыры гады нідзе не правяла. Люб. р., Чыж. (Лінг. зб.). Як хто жалобу носіць, то няможна і галаска правесці. Гл. р., Слаўк.каму, чаму. Гл. ДАВАЦЬ ГАНЬБУ каму, чаму.ГАРАДЗІЦЬ ПЛОТ. ГАРАМ ГАРЭЦЬ. Абрыдалі мне гэтыя соткі [прысядзібны ўчастак]. Хай яны гарам гараць. Валож р., Пярэж. Гараць яны гарам гэтыя твае заработкі: зарабляць зарабляеш, а толку з гэтага? Мін. р., ст. Белар. Усяк бывае: робіш другі раз, а не так: "Каб гарам гарэла!" Карэл. р., Сін. Слаб. Ну і дарожка! Каб гарам гарэла. Кап. Хай яны гарам гараць, усе вашыя прыстройствы! Праз іх нагу збіла. Уздз. р., Маг.Уз'язджаць (на цяжка нагружанай машыне, падводзе; на веласіпедзе, матацыкле) на гару.  ГАРУ БРАЦЬ. ГАРУ ЎЗЯЦЬ. 1. Такія горы, што адну чуць узяў: крутая, мокрая, слізкая. Бераз. Як гару возьмеш, то, лічы, мы прыехалі дахаты. Мін. р., Лек. Выяўляць сілу, моц (пра чалавека).  2. Гэты слабы, а ты дык гару ўзяў бы? Абодва вераб'ёвая сіла. Малад. р., Вал. Такі малады, гэтакі спрытны! Ён гару возьме. Малад. р., Радашк.Гл. СКУРА ГАРЫЦЬ. Гл. АГНЁМ ГАРЭЦЬ (палаць). Гл. ГАРАМ ГАРЭЦЬ. на каго, што. Гл. ВАСТРЫЦЬ ЗУБЫ на каго, што.ГАСЦІНУ МЕЦЬ. Кум у кума гасціну меў. Ваўк. п., Лыск. (М. Фед., ЛБ, ІІІ, 2). І я там калісь меў гасціну. Ваўк.чые, з каго. Гл. ВЫЦЯГВАЦЬ ЖЫЛЫ (гізунты, жылле) чые, з каго.ГЛАДЗІЦЬ ЗА ШЭРСЦЮ Як цябе гладзіш па шэрсці, то сяк-так, а як чуць што малечку не па табе, дык хэўры канец. Акцябр. р., ст. Рацм. Разбудраў [раздурэў], бо разбудрылі [раздурылі], усё па шэрсці гладзілі, дагаджалі ўсе ўсімі. Гл. р., Кл.Не ведаць, не разабраць; розуму не дабраць.  ГЛУЗДУ НЕ ПРЫЛАЖЫЦЬ. От жа дзякуй табе, сябра, што навучыў мяне ды памог, як ратавацца ў бядзе, а то б я і глузду не прылажыў. Сл. п., Чудз. (А. Сержп., КАБСП). Сяджу, во, маракую, ніяк глузду не прылажу. Лях. р., Мін.З адцен. асудж., папроку. Гаварыць неразумнае