прыносіць задавальненне. Ідуць гады імклівага жыцця. Наш час вымагае не бясследнага існавання, а жыцця, запоўненага клопатам і працаю, жыцця для Радзімы-Бацькаўшчыны.   Змест кнігі Фразеалагізмы (фраземы, фразеалагічныя адзінкі) — гэта спалучэнні, - якія складаюцца не менш як з двух слоў і ўтвараюць словазлучэнні (даць перуноў, хварэць на пана); - якія маюць адзіны, цэласны сэнс; сказаць інакш, фразеалагічную адзінку характарызуе семантычнае адзінства, цэласнае лексічнае значэнне; так, фразеалагізм у свіныя галасы складаецца з трох слоў, але значэнне яго не вынікае са значэння слоў у, свіныя, галасы, яго сэнс: позна, запознена; лі*са фарбаваць — выкручвацца, хітраваць; - якія маюць значэнне слова ці словазлучэня: а) ездзіць бачком — хітраваць, прыстасоўвацца, пірагі адпячы — адпомсціць, не дараваць, ра*дзіць ра*ды — раіцца, казу пасвіць — адставаць, спа*сці з цела — схуднець, чортам падшыты — хітры, вірутнік, негадзівец; б) як за сябе закінуць — хутка з'есці, хутка выпіць, як пані (бабе) сесці — вельмі мала зямлі, плошчы; - якія не ўтвараюцца ў працэсе маўлення (у гутарцы, размове), а ўзнаўляюцца як гатовыя моўныя адзінкі; - якія не падзяляюцца ў сінтаксічных адносінах (сінтаксічна непадзельныя) і выступаюць — незалежна ад колькасці слоў-кампанентаў — у ролі аднаго члена сказа; - якія ў большасці выпадкаў характарызуюцца экспрэсіўна-эмацыянальнаю ацэначнасцю: блынды правіць — з адценнем асуджэння, дакору, казу пасвіць — з адценнем іранічнасці, танок вадзіць — з адценнем паэтычнасці. Фразеалагізмы маюць свае разнавіднасці. Не ўсім ім уласцівы адзначаныя асаблівасці.Ёсць, напрыклад, фразеалагізмы, што складаюцца з двух слоў, з якіх адно не самастойнае: пад носам, а*т сабе, на* табе. Выслоўі рэбры ды скура (вельмі худы), ціха і свята (таемна, таямніча) уласна словазлучэннямі не з'яўляюцца, але яны таксама належаць да фразеалагізмаў. А фразеалагізмы тыпу куды ногі нясуць, куды вочы глядзяць структурна маюць выгляд сказаў. "Беларуская фразеалогія" — гэта фразеаграфічная праца, якая з'яўляецца кнігай фразеалагізмаў, тлумачальным слоўнікам фразеалогіі народнай беларускай мовы. Такую фразеалогію называюць народнай. Яна складае істотную часціну багаццяў беларускай нацыянальнай мовы. Народныя фразеалагізмы ствараюцца і жывуць у мове народных мас. Адны з гэтых фразеалагізмаў трапляюць у літаратурна-кніжную мову і замацоўваюцца ў ёй, другія застаюцца па-за кніжнаю моваю. Ні фразеалогія беларускай літаратурнай мовы, ні народная фразеалогія пакуль што яшчэ спецыяльна не збіралася, не сістэматызавалася, а значыць — і не размяжоўвалася. Таму могуць быць памылкі з аднясеннем некаторых фразеалагізмаў да народных (ці наадварот). Кніга "Беларуская фразеалогія", зразумела, адлюстроўвае толькі частку народных фразеалагізмаў, пачэрпнутых з мовы носьбітаў традыцыйных беларускіх народных гаворак канца XIX — першай паловы XX ст