ЗАНЮХАЦЬ зак. Удыхнуць у нос. Пазіраў ён [nicap] крыху прыжмурыўшыся, як бы ён толькі што занюхаў табакі i збіраўся чхнуць. На ростанях. ЗАНЯВОЛІЦЦА зак. Трапіць у залежнае становішча. Ходзяць хлопцы бандаю, Ды гадаюць надвае Цішка i Андрэй: Ажаніся — клопату Набярэшся многа ты, Нажывеш бяды. Хочацца i колеццо — Лёгка заняволіцца: Дзеўка [ Таццяна] — крапіва! Паслушная жонка. ЗАПАМАГЧЫ зак. Дапамагчы. Грош завёўся ў дзеда ў латах — Запамог Сымон яму.. Сымон-музыка. Запамагчы зак. дапамагчы' (Паст. СПЗБ); запамагаць незак. дапамагаць' (Насовіч). ЗАПАМОГА ж. Падтрымка, дапамога. [Сымон да Ганны:] — Ты мне будзеш запамогай, Сіл крыніцаю жывых. Сымон-музыка. Запамога ж. дапамога' (Смарг. СПЗБ; Чэрв. Шатэрнік); запоможенне н. дапамога' (Насовіч). Параўн. укр. запомога 'падтрымка ў чым-н., дапамоГа'. ЗАПАМЯТАЦЬ незак. Захоўваць у памяці; помніць. Ніхто не запамятуе, з якога часу стаяў тут адзінокі курган. Адзінокі курган. Запамятаць незак. помніць' (Чэрв. Шатэрнік); запамятаваць зак. запомніць' (Шчуч. СПЗБ). Параўн. польск. zapamiqtywać 'захоўваць у памяці'. ЗАПАЛЯВАЦЬ зак. Палюючы, забіць звера, птушку. Ох, дасцъ Ракоўскі залівання, Калі панам не пашанцуе I сам глушца не запалюе. Новая зямля. ЗАПАРОЖЖА н., перан. Тое, што знаходзіцца за парогам. Што цікавей падарожжа, Негаданых з 'яў быцця, Шуму лесу, спеву збожжа, Новых песет запарожжа, Спеву новага жыцця? Сымон-музыка. Запарожжа н. зб. 'людзі, якія прыйшлі паглядзець на вяселле' (Пін. ДСБ). ЗАПЕК м. Месца паміж сцяною i печчу; запечак. Толькі ж ты не страшна, бура, Тым, xmo ў цёплай хаце, Дзе ёсцъ запек i пячура Ды яшчэ палаці. Батрак. Затым у запек шлі [хлопцы] i спалі, Туды ж i Ясъку яны бралі, Ён у сярэдзіне лажыўся, Ляжаў маўчком, не варушыўся. Новая зямля. Мінула ночка. Дзень праз вокны Знішчае цёмныя
16 👁