Жадны прым. ніякі' (Ваўк. Сцяшковіч, 1972; Кобр. Жыв. сл., c. 100; Слон. Нар. словатв., c. 34; Ашм., Воран., Гродз., Іўеў., Лях. СПЗБ; TC); 'ні адзін (пры адмоўі)' (Чэрв. Шатэрнік). Параўн. польск. źaden 'ні адзін', укр. жадный ніякі'. ЖАЛАВАЦЬ незак. Шкадаваць, берагчы. Я ўвесь заміраю — вось ўздымецца буч. A дзядзька спаважна адсовае крыгі; Не жалуе дзядзька ні рук, ні фатыгі. А мне не цярпіцца — скарэй жа, не муч! Дзяціныя годы. Жалаваць незак. шкадаваць' (Чэрв. МСММГ, 1977; Чэрв. СЦБ; Рэч. НЛГ; Краснап. Бялькевіч); жалкаваць незак. шкадаваць' (Гл. Янкоўскі, 1970). Параўн. польск. źałować шкадаваць'. ЖАЛОСНЫ прым. Сумны, тужлівы. A якую жалосную, несканчоную песню выводзіў комін! На ростанях. Жалосны прым. жаласны' (Лоеў. Янкова; Уздз. СЦБ); жалобны прым. 'сумны, тужлівы' (TC); жалосліву прым. жаласлівы', жаласцівы прым. жаласлівы' (Верхнядзв. Шатал ава); жалосна прысл. жаласна' (Верхнядзв., Смарг. СПЗБ); жалоблівый прым. 'жаласны, сумны' (Краснап. Бялькевіч); Параўн. польск. źałosny 'поўны жалю, які выклікае жаль'. ЖАЛЯЗНЯК м., перан.у іран. Пра чалавека, на парадным мундзіры якога бліскучыя гузікі. [Дубейка da Лабановіча:] — Вы паглядзіце, як каля яе [Людмілы] гэты жалязняк [Сухавараў\ увіваецца! На ростанях. ЖАРОТА ж. Гарачыня, спёка. Жарота расце. Сёння ў пакоі 33°, a можа яшчэ i падымецца. 3 пісьма. Жарота ж. 'спёка, гарачыня' (Краснап. Бялькевіч); жарышчэ и. 'вялікая жара' (Люб. Нар. словатв., с. 120); 'спякота, гарачыня' (ТС); жара ж. 'гарачыня, спёка' (Ганц., Навагр., Шчуч. СПЗБ); жарліва прысл. горача' (Гродз. Сцяшковіч, 1983). ЖАЎГАЦВЕЦЕНЬ ж. Тое, што пры цвіценні мае жоўты колер. Жаўтацвецень красавання Аздабляла каласкі; Ім казалі аб каханні Нітак срэбраных жмуткі. Сымон-музыка. ЖАЎТАЧКА ж. Жаўтуха. Як жыву я fчарот] ў час паводкі — Не відно чупрыны. Прыйдзе восень, пажаўцею, Быццам бы з жаўтачкі. Рак-вусач
23 👁