пытаў Сёмка з трывогай i злёгку стукнуў кулаком na вуллі, прыхінуўшыся, колькі дазваляла рэшата, да вулля. — Што за ліха? Дай, Марцін, сякеру, адчынім голавы. Калодка пчол. Галава ж. 'верхняя частка калодачнага вулея' (Бар., Верхнядзв. СПЗБ; Раг. 3 нар. сл., c. 207); 'верхняя частка рамачнага вулея' (Лун. Шаталава). ГОЛАСЦЯБЛЯНЫ прым. Які мае голае сцябло, без лісця. Зялёнымі шлякамі цягнецца шыракалісны aep, i голасцябляны цыбаты сітняк звешваецца над смаліста-чорнаю гладдзю «чортавых акон», аздобленых круглымі вадзянымі лопухамі. На прасторах жыцця. ГОЛЬКА ж. Малая галінка. Так ляталі [буслы] дзенъ, так кружылі два Ды на хвою паблізу прыселі. Пагадалі штось, а праз дзенъ давай Зносіць голькі для новай пасцелі. Дуб. Голька ж. галінка' (Лоеў. Янкова; Рэч. Hap. сл., c. 159); голяка ж. галіна' (TC); галека ж. галіна' (Брэсц. ДСБ). г о н 1 м. 1. Круты паварот ракі, лука. Дзяўча бязвольна, без панукі Уніз з ім [аўстрыякам] коціцца ў лукі, Пад сцяты спад крутых ганоў. I тут, за горкаю ў даліне, Знаходзяць сховішча яны. На шляхах волі. 2. Рачная быстрая плынь. / кожны міг каля чыгункі З 'яўлялісь новыя малюнкі: Слупы мільгалі верставыя.. Лясы, гаёчкі вынікалі, I цэрквы вежамі блішчалі Ў жывых вянках бяроз i клёнаў, I пакручастых рэчак гоны, I мігацелі сёлы, дворы.. Новая зямля. А лёд, бы мур сцямна-зялёны, чуцъ пасярэдзіне подняты, Ляжыцъ цяжэрны i зацяты, Вартуе ходы ўсе i гоны, Каб i стрыжэньчык не прабіўся. Новая зямля. 3. Моцны вадзяны струмень. Находзіць хмара, пасмы сцеле.. I шугнуў дождж імклівым гонам, Як срэбра важкі, бы жывы, Пацёк на долы, наплавы. На шляхах волі. ГОН2 м. Загон. Богут касавокі Мае тры валокі.. Маёнтак Сымонаў не меў трох загонаў. Цяпер жа ў Сымона Hi двара, ні гона. Рыбакова хата. Гоны мн. 'вялікі падоўжаны кавалак поля, гоні' (Гродз. Цыхун). ГРАБАСТАЦЬ незак. Захопліваць сабе, грабіць. АсадНІК прагны / плюгавы! Щ ты гадаў, ці сніў ты ў сне, Што ўсе твае падвохі-справы Вядомы людзям, як i мне? Ты хо
12 👁