аброць' (Воран., Зэльв. Сцяшковіч, 1972); вобруць, вобрыць ж. аброць' (Валож., Стаўб., Уздз. СЦБ; Пух., Чэрв. Шатэрнік). ВОБЦАС, ОБЦАС прысл. Вельмі хутка, з усіх ног. Браты за рукі пабяруцца, Ў зямлянку вобцас панясуцца. Новая зямля. Я увесь заміраю — вось ўздымецца буч. A дзядзька спаважна адсовае крыгі. Вот кошык узняўся i як cmpaсянецца! I обцас на бераг тут дзядзька нясецца. Дзяціныя годы. Вобцас прысл. 'адразу, хутка' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); вопсас прысл. 'нечакана, рэзка, стрымгалоў' (Дзярж. Hap. сл., c. 27). ВОБЧАСТВА н. Сялянская абшчына; грамада. — Ты выбраны вобчаствам чалавек, значыцца, пастаўлены ад вобчаства, — вось што ёсць cmapacma, — паправіўся Мікіта. Стараста. Вобчыства н. грамада' (Мсцісл. Бялькевіч). Параўн. руск. уст. общество 'сялянская абшчына'. ВОГЕРЫ мн. Лёгкае хістанне хваль. У параўн. Сівыя хмары неспокойна забегалі na небеу як вогеры na вадзе. Мяцеліца. Вогер м. 'светлы пераліў хваль на рацэ' (Карэл. Сцяшковіч, 1972). ВОЛЬНІЦА ж. Вальнадумства, недысцыплінаванасць. [Прапаршчык Грынчар:] Парадак будзе пры умове, Калі закон што найсуровей Махне na вольніцы блазной. На шляхах волі. ВОРАЖА прысл. Варожа. Стань, глянь на захад, паслухай: Чуеш ты шум патайны? Чуеш, як воража, глуха Cyнецца ценем разруха — Постаць пажараў, вайны? Вораг не дрэмле. Воріжа прысл. варожа' (Краснап. Бялькевіч). ВУЗКААСАБІСТЫ прым. Які датычыцца толькі i непасрэдна адной асобы. Усё апавяданне ад пачатку да конца падпарадкавана аднаму матыву — вузкаасабістаму naчуццю кахання. Актуальныя праблемы. ВУЛІЧНІК м.у зб. Бадзягі, тулягі, беспрытульнікі. А побач з імі [.мітынгоўшчыкамі] тлумным шляхам, 3 куслі