Шаляшца ж. 'дурасліўка, свавольніца, балаўніца' (Паст. СПЗБ). ШАПАТКОМ прысл. Шэптам. Міска круціцца ваўнком, A жанкі глядзяць здзіўлёна, Кінуць слоўка шапатком. Прапаў чалавек. Прачытаў Сцёпка, прыгледзеўся да гэтых слоў, сказаў іх шапатком, каб пачуць гукавую прыроду іх.. На прасторах жыцця. ШАПАТОК м. Шолах, шапаценне. Кругленькі агеньчык як бы боязни тросся, дрыжаў. У пустой цішыні чуткие вуха чуцъ-чуцъ разбірала яго нясмелы шапаток. Царскія грошы. ШАПТАНУЦЬ зак. Сказаць, вымавіць вельмі ціха, шэптам; шапнуць. Потым дзядзька прыціх, Шаптанулі ўдваіх, Наконт мусіць быць «горкай вады». Па дзядзькох. Шаптаць незак. Таварыць ціхім голасам' (Верхнядзв. СПЗБ); шапятаць незак. 'шапатаць, гаварыць шэптам ' (Гродз. Цыхун). ШАРАСЦЕННЕ н. Шархаценне, шапаценне. Нідзе ні зыку-шарасцення, I толькі шум, бы кім насланы.. Ўвушшу стаіць, грыміць i звоніць.. Новая зямля. ШАРАСЦЕЦЬ незак. 1. Шапацець. У самым беразе, у вадзе, чуцъ-чуцъ шарасцеў чарот. Дуб i чароціна. 2. Утвараць шорхат, шум. Шарасцяцъ na пяску вуліцы калёсы i крэкчуць ад цяжару наваленага гною ці дроў. Старасць не радасць. ШАРСЦЕЦЬ незак. Шуршэць, хрусцець. Сошка крывенькая дол рэжа плытка, Толькі пясочак шарсціць. Араты. ШАСЦЕННЕ н. Лёгкі шум, шоргат. Пераможнаю paдасцю гучаць жалезныя колы вагонаў, i гэтае гучанне падхоплівае зарэчны чарот, ператвараючы яго ў цэлую мяцеліцу адрывістага смеху-шасцення. На ростанях. ШАТАН м.} лаянк. Сатана, д'ябал. — О, шатан стары! — прамовіў толькі ён [жалнер], падымаючы сваю канфедэратку. Дрыгва. Была короткая парада, Каму вясці якога пана. «Абы не гэтага шатана, Хоцъ бы не мне ўсучылі гада», — Міхал падумаў аб ляснічым. Новая зямля. Шатан м. нячысцік' (ТС; Дзятл. Сцяшковіч, 1972); шатанъ м. дябал' (Насовіч). Параўн. польск. szatan дябал'. ШАТАНСКІ прым. Д'ябальскі; каварны. За вашу «ласку» панскую, Палітыку шатанскую, Мы дзякуем, паны/ Панская ласка
Дадатковыя словы
дябальскі, паныі
6 👁