Нар. словатв., с. 41; Карэл. Шаталава; Іўеў., Карэл., Лід. СПЗБ; Пух. МСММГ, 1974); бацук м. пацук' (Карэл. Жыв. нар. сл., с. 56). БЕГАМКА ж. Бег, бегание. Сыпле дробна — што малому? Дзядзъка стаў хістацца. Ды i дзе з малым старому Ў беганцы зраўняцца? Грушы-сапяжанкі. БЕЗЛЮДЗЬ ж. Бязлюддзе. Гарэлы пасёлак, двары, шалаши Як ёсць апусцелі. Навокала безлюдзъ, нідзе ні душы, I птушкі зляцелі. Адплата. БІРУК м. Той, хто цураецца людзей; нелюдзімы чалавек. Щмоха як бы не зважалі, Абходзілі проста маўком. Усплыў ён, як шчэпка на хвалі, I ёсць ён / быў біруком. Адплата. Бірук м. 'нелюдзімы чалавек' (Бял. Яўсееў; Касц. МАСМ); Параўн. руск. бирюк 'адзінокі, нелюдзімы, пануры чалавек'. БЛАЗНОТА ж., зб. Малыя дзеці. Сям-там рыпяць яшчэ вароты — Канчаюць дзенъ свой Петруши — Ды смех пачуецца блазноты: Вясне так рады малыши. Рыбакова хата. Блазнота ж., зб. 'малалетнія дзеці' (Насовіч); 'дзеці, якія мала што разумеюць' (Чэрв. Шатэрнік); блазян м. падлетак' (Навагр. Сцяшковіч, 1972). Параўн. польск. błazen ' у стар, малакасос, смаркач'. БЛЮМА м. i ж. Пра неахайнага чалавека, запэцканага, заплюханага. Ззамаладу зухуюць i ўбіраюцца i хлопцы i дзяўчата, а як пажэняцца ці як пойдуць замуж, ту naкідае ўбірацца, ходзіць часам у чом папала, чистая блюма. Наша сяло, людзі i што робіцца ў сяле. Блюма м. i ж., асудж. плакса' (Брэсц., Бяроз., Кобр. ДСБ). БОГАЧ м. Багаты, заможны чалавек; багатыр. [Богут да Марыны:] Мне асабіста пані шкода, Дагаеарыцца мы б маглі, Але ж i я нясу выдаткі, А я не богач, не магнат, Каб не лічыць ceaix затрат, — Хто за мяне аддасцъ падаткі? Рыбакова хата. Багач м. багач' (ТС); багатыр м. 'багаты чалавек' (Віл., Пух. СПЗБ). Параўн. польск. bogacz 'багаты чалавек'. БРАВЭРКА ж. Верхняя кароткая мужчынская вопратка, звычайна з аўчыны, абцягнутая саматканым сукном