ПУДЛАВАЦЬ незак. Рабіць промахі. — Кінь ты, княжа, сваю жынку [стрэлъбу], Каб не смела пудлавацъ! Восъ дзе стрэлъба! — Паядынку Стаў Даніла выхваляцъ. Сымонмузыка. [Дзядзька:] — Ты ж стой, брат, ту т/ Шлънуй, як вока: Ён [тхор\ тут, галубчык, недалёка! I не пудлуй, не дай, брат, маху, — рыдлёўкаю без страху... Новая зямля. Пудлаваць cbc. 'не пападаць у цэль' (Чашн. Каспяровіч). Параўн. польск. pudłować паляўн. 'даваць маху'. ПУЖАЛЕНЦА н. Невялікае пугаўё. Міхал яшчэ раз кінуў вокам, 5, хата — глупства: лес над бокам. 3 такою думкаю ў акеица Міхал пастукаў пужаленцам. Новая зямля. ПУЖАЛЬНА //. Пугаўё. Ранічкаю чуцъ свет Лукаш выступаў у паход, апранаў світку, вешаў цераз плячо торбу з правізіяй, браў адмысловую нугу на кароткім ёмкім пужалъне, пугу сажні три даўжынёю. На ростанях. Пужална н. пугаўё' (Бяроз., Лун. Шаталава); пужално н. пугаўё' (ТС; Пін. Нар. леке., с. 114); пужальнішча н. пугаўё' (Гродз. Цыхун); пужальна н. пугаўё' (Лід., Шчуч. СПЗБ); пужално н. пугаўё' (Ашм. Сцяшковіч, 1983); пужаўно н. пугаўё' (Маладз. МСММГ, 1974); пужально н. пугаўё' (Навагр. Нар. словатв., с. 46); пужальнё н. пугаўё' (Шчуч. 3 нар. слоўн., с. 48). ПУПЫРЫЦЦА незак. Падымацца ўверх, тапырыцца. Над балотцам густой аксамітнай шчоткаю ячмень пупырыцца, на той бок хаты пшаніца з зямлі выбіваецца, а поруч з пшаніцай, па другі бок дарожкі, зялёнай коўдрачкаю авёс сцелецца. Хатка над балотцам. ПУРЫШКА ж. Парэчка. У параўн. Незнаемы, як / Грышка, Аднаго з ім росту, Загарэлы, бы пурышка. Спатканне i знаёмста. Пурыны мн. 'чорныя парэчкі' (Пін. Шаталава). ПУСТАПЛЯС м. Гультай, лодар. У дзядзькі цэлы спрат запасаў — Не любіць дзядзька пустаплясаў. Восъ вы зірніце ў хлеў на вышкі! Там многа яблынін на лыжкі, Там ёсць ігруша, i кляніна, Якая хочаш дравяніна: Грабільны, коссі, клёпкі, восі... Новая зямля. Параўн. укр. пустопляс Тультай
Дадатковыя словы
пўжално
6 👁