твой, нябосъ, I натуру твайго брата! Патравіла грэнку троха... Пачакай жа, памаўзоха!» Скраўся дзед i — хоп за срыву, Ды вярхом i ў бок штурхецъ! Як раўне ж над ім мядзведзъ! Дзед i мядзведзь. Памаўза м. i ж. праныра' (Чэрв. Шатэрнік); 'шкоднік, свавольнік' (Віл. СПЗБ; Барыс., Круп. СЦБ). ПАМАЦНЯЦЬ незак. Узмацняць, уздымаць. / гэты ясны дзенъ, i гэтыя краявіды, поўныя паэзіі, i гэтыя весткі аб новым месцы, сабраныя ў дарозе, — усё гэта памацняла той добры настрой, з якім над 'язджаў Лабановіч да Пінска. На ростанях. ПАМЕХА ж. Перашкода. Глядзіць Марына ўтарапёна — Яна яео [Данілу] не пазнае, I ён гукнуў, заспакаёны: — Maрынка, я! — i да яе. Было ж тут радасці, уцехі! Прыбеглі бабка Ева, дзед, За імі ўсе суседзі ўслед — Няма цяпер былой памехі! Рыбакова хата. Памёх м. перашкода' (Віл. СЦБ); памёшка ж. nepaшкода' (Краснап. Бялькевіч). Параўн. руск. помеха 'тое, што перашкаджае каму-, чаму-н.' ПАМОГА ж. Дапамога. Як жа вызваліць з палону Скрыпку, сэрца яго [Сымона] часцъ? Як прабраща за заслону? Хто памогу яму дасць? Сымон-музыка. Памога ж. дапамога' (Насовіч). Параўн. укр. помога дапамога'. ПАМОЖНАСЦЬ ж. Магчымасць. Жывучы дома, я меў паможнасць стыкацца з рознымі людзьмі, бо не было, бадай, таго дня, калі б да нас не прыходзілі свежыя людзі. 3 пісьма. Поможносць ж. 'магчымасць, сіла' (Насовіч). ПАМЯСТОЎНЫ прым. 1. Умяшчальны, прасторны. Маленькая знадворку, будка ўсярэдзіне была досыць памястоўная. На ростанях. 2. Ёмісты. Асвойтаўшыся ў камеры, Зайкоўскі садзіўся каля стала на нары, скручваў ёмкую цыгарку з грамадскай махоркі, а яна стаяла ў памястоўнай скрынцы.. На ростанях. ПАМЯЦЕЛЬНІК, ПАМЯЦЕННІК м. Палка, на якую прывязваюць венік. Адна толькі пасада, пасада падмятайлы, не дужа карысталася павагаю з боку арыштантаў. На справе ж падмятайлу было шмат весялей мець справу з
9 👁