станцыі пакрыху Бяруцъ дарогу на кут свой... На шляхах волі. Пакрысе прысл. патроху' (Іўеў. СПЗБ); покрысё прысл. патроху' (ТС). ПАКУСА ж. Спакуса. Зусім другім чалавекам стаў Сцяпан, як купіў ён два старыя бацюшкавы падрызнікі. Щ яго чорт падбіў на гэта, ці другія ўвялі ў паку су (а ўвесці ў гэты грэх было няцяжка..), — не ведаю. Старыя падрызнікі. Пакуса ж. спакуса' (Насовіч). Параўн. укр. покуса спакуса'; польск. pokusa 'тое, што спакушае'. ПАЛАНЩЦА зак. Здацца ў палон. Куды ж тут бегчы, уцякацъ? /// леней ліха тут чакацъ I дабраволъна паланщца? На шляхах вол i. ПАЛАПЩЦА зак. Пажывіцца чым-н. дзе-н. Цяжка жылося цяпер а. Ціту. Народ адкаснуўся ад цэрквы, Заходу было мала i разгону аніякага. Сядзі цішком, як бы цябе / на свеце няма. Можа сёння каля «святога калодзежа» ці не палапіцца трохі. На прасторах жыцця. Палапіцца зак. 'пажывіцца, набыць што-небудзь, украсці' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); паласавацца' (Чэрв. СЦБ). ПАЛІНЯЛЫ прым. 3 яко га аблезла скура; аблезлы. Не агледзеўся Міхась, Як малыш да яго — шась! Запыніў на мосце. Палінялы яго нос, Вочы, поўныя пагроз, Лютасці i злосці. Рагатка. ПАЛШЯЦЬ зак., перан. Аслабець. Людзі трохі падабрэлі, Ураджай хвалілі, Як дабро ж маё паелі, Дык мяне забылі. Паліняла i звялася Памяцъ між народа, — Так сказаўшы, адышлася Цель Ўраджаю-года. Пад Новы год. ПАЛОГ м. Полаг; занавеска. Восъ i хата, Тая хата, той парог.. Myxi роем. Цемнавата. Унь той кут, унъ той налог, А яна... да ці ж то Таня? Сымон-музыка. Полог м. 'полаг, расцягнутае палатно над ложкам або калыскай' (ТС); полаг м. 'шырма, якой завешвалі ложак ці адгароджвалі спальню' (Acin., Верхнядзв. СПЗБ); 'фіранка з палатна, якою завешваюць ложак' (Гродз. Сцяшковіч, 1972); 'рэдкае даматканае палатно, якім накрываюць люльку з дзіцем ад мух' (Лоеў. Янкова); полаг' (Клім. Бялькевіч); 'занавеска вакол пасцелі' (Насовіч
Дадатковыя словы
пакўса, ііі
7 👁