ступства ноч прагавіта ловіць i глытае гэтыя гукі i шолахі. Там жа. Падступства н. здрада' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); подступство н. вераломства' (Насовіч). ПАДСУСЕДНІК м. Кватарант. Некалькі гадзін, a часамі i цэлую пору пасля такіх сутычак усякія дыпламатычныя зносіны перапыняюцца паміж гаспадыняй i падсуседнікамі: маўчаць, не гавораць. Хатка над балотцам. Падсусёд м. 'бедны чалавек, які не меў сваёй хаты' (Лун. Шаталава); подсусёд, посусёд м. 'той, хто жыве ў чужой хаце на правах кватаранта ці на чужым двары' (TC); падсусёдак, падсусёднік, падсусёд м. 'чалавек, які жыў у суседзях, не меў свае хаты' (Іўеў., Карэл., Шчуч. Сцяшковіч, 1983); патсусёт м. кватарант' (Капыл., Лях., Чэрв. СПЗБ); патсусят м. кватарант' (Ганц., Лях. СПЗБ). ІІАДЦІНАЦЬ1 незак. Рыўком падцягваць да сябе. Паны ў калясцы пад'язджаюцъ, Хурман тут лейцы падцінае, Стаенных пару прыпыняе.. Новая зямля. Падцінаць незак. прыпыняць' (Валож. СЦБ). ПАДЦІНАЦЬ2 незак. Падкусваць, кпіць. — А ты, Ламук, не выскаляйся, Лети нос абцерці пастарайся — Canляк, унъ, губу ўжо мінае! — Алеся дзядзька падцінае. Новая зямля. Падцинаць незак. 'гаварыць дзёрзкасці' (Насовіч). ПАДЦЯТЫ дзеепрым. Прыціснуты. A ён [воўк] — вось тут, бяры рукамі, Завіс на лапах, як у яме; Стрыжэнъ глыбою, лёд пакаты, А бедны воўк, вадой падцяты, Скрабе па лёдзе кіпцюрамі I носам рые, як зубамі. Новая зямля. ПАДЦЯЦЬ1 зак. Рыўком, рэзка падцягнуць на сябе. — Гэй вы, конікі малыя, Сакалы мае ўдалыя! Што прысталі? — Лейцы ён [хурман] падцяў, махнуў... Коні шыі заламалі, Бы агонь іх жахануў, I панеслі! Сымон-музыка. ПАДЦЯЦЬ2 зак. Падкусіць, пакпіць. А вось ты, як быў лодырам, дык лодырам i застанешся, — сярдзіта падцяў яго дзед. Адшчапенец. I, каб дапячы адна другой, яны [жанчыны] пайшлі na вёсцы выстаўляць адна другую перад людзьмі. Тут мелася на ўвазе, галоўным чынам, вастрэй падцяць свайго ворага. На ростанях
Дадатковыя словы
падязджаюцъ, подсўсёд, посўсёд
12 👁