Невидомый прым. нябачны' (Насовіч). Параўн. польск. widomy 'які можна бачыць, заўважыць'. НЕВЫМОЎНЫ прым. Які нельга выказаць словамі; нявыказаны. Зірнуў я на яго [Петрика] — сур'ёзны, суровы, губы шчылъна самкнёны, а ў вачах невымоўная паку та. Між дзвюх рэчак. Невымовный прым. 'які не можа паразумецца; неперадавальны; бязмоўны' (Насовіч). НЕДАБРЫЦЦА незак., безас. Нездаровіцца. Увесь гэты час мне недабрыцца. 3 пісьма. Недабрыцца незак. 'нездаровіцца, нядужыцца' (Пух. 3 нар. сл., с. 115; Старадарож. Жыв. нар. сл., с. 119; Карэл. Сцяшковіч, 1983); нездаровіцца' (Лід., Пух., Чэрв. СПЗБ). НЕДАДЗЕЦЬ зак. Не даняць, не дапячы, не надакучыць. [Аўстрыяк:] За мною, панна! борзда! смела! Кал i жыццё вам недадзела: Нас тут змятуцъ, як парахно. На шляхах волі. Дадзёць зак. 'надаесці, апрыкраць' (Карэл. Сцяшковіч, 1983). НЕДАЛЕТАК м. Пра хлопца, які не дасягнуў гтаўналецця; падлетак. [Талаш:] Сына майго недалетка арыштавалі як заложніка. У путчах Палесся. Недалётак м. непаўналетні' (Гл. Янкоўскі, 1970). Параўн. укр. недоліток 'хлопец або дзяўчына, якія не дасягнулі паўналецця'. НЕДАЛЕТКА ж. Дзяўчына-падлетак. Штовечара схадзіліся [Пятрусь i Мар'яна], I маці не знала, Дзе Мар'яна да паўночы I з кім размаўляла. «Яна яшчэ недалетка, Нічога не знае». Здагадалася матуля, ды не ўсё згадала, Знаць, забылася, што калісь Сама дзевавала. Мар'яна-чарніца. НЕДАЛЕТНЫ прым. Непаўналетні, малалетні. I калі дзед гаварыў пра свайго сына, пра яго няволю / нявінную пакуту, пра пакуту недалетнага юнака, то дзедаў голас дрыжаў, у ім чуліся ноткі глыбокага бацькоўскага гора. Дрыгва. Параўн. укр. недолітній 'непаўналетні, малалетні'. НЕДАЛЕЧА прысл. Недалёка. Не пужайся, чалавеча, Што ў трывозе ўсё кругом, Што ўжо хмары недалеча, Шлюцъ пярун за перуном. Навальніца
Дадатковыя словы
маряна, сурёзны
8 👁