ваць незак. пырскаць' (Насовіч). Параўн. польск. nakrapiać апырскваць'. НАКРОП2 м. Накрапванне. — Давай, давай, дожджык, накропу. Сюды, дзяўчаткі, лезьце ў копу.. Новая зямля. НАМАКАЦЦА зак. Наесціся чаго-н., макаючы (y смятану, тлушч/ А пападалася там скварка, Была між імі чуць не сварка: — Бяры, Антось! — Я намакаўся, Бяры, брат, ты: ты болъш цягаўся, — I спрэчку тым яны канчалі, Што гэту скварку разразалі. Новая зямля. Намачацца зак. наесціся' (Лоеў. Янкова). НАМАРУДЗЩЬ зак.: НАМАРУДЗЩЬВУШЫ. На дакучыць каму-н.; надаесці. Як уляжа, як зайграе, Дык канца сабе не мае Сухавей, каб ён прапаў: Так i дудзіць, так i дудзіць Ад усходу да цямна, Проста вушы намарудзіць I пяскі ў палях абудзіць, — Ну ж вясна была, вясна! За дождж. Намарудзіць (вочы) зак. 'надакучыць сабою, сваёй пастаяннай прысутнасцю' (Чач. Вуснае паведамленне В. М. Курцовай). НАМАСЦЩЬ зак. Змясціць адзін каля аднаго. А як вакенцы размалюе I розных дзіваў там намосщцъ, — Яму аматар пазайздросціць, I прад марозам ён спасуе. Новая зямля. НАМОЦНА прысл. Назаўсёды. Намоцна запісаны ў гісторыі літаратуры заўчасна памёршыя маладыя пісьменнікі: празаік буйнейшага i яскравейшага таленту Кузьма Чорны, выдатны паэт Паўлюк Трус, пранікнёны майстар Эдуард Самуйлёнак. Культура i навука ў БССР за 30 год. НАПАДАРОЖНЫ прым. Сказаны, пажаданы на дарогу. Нападарожным шчырым словам Ён [Дзяжа] павітаў не без прыкрас У думках Галю яшчэ раз.. На шляхах волі. НАПАМАДЗІЎШЫ дзеепрысл. Змазаўшы (дзёгцем). Антось агледзеў тут прылады, Калёсам добра даў «памады», Густога дзёгцю i варволю, Каб меней крыўдзілісь на долю; А напамадзіўшы калёсы, Паправіў вітыя атосы I падлажыў у задок сена. Новая зямля. НАПЕРАСЕК прыназ. Наперарэз. Сымон прысеў, прылёг, цікуе — Ідзе павольна чалавек Якраз яму наперасек, Тдзе, нібыта штось мяркуе. Рыбакова хата. Наперэсёк прыназ. наперарэз' (ТС