КУЧМАТЫ прым. Пышны, густы. Такі табе навокала npacmop! Кучматы лес, утулъны луг i поле... У летні адпачынак. Кучматы прым. 'растрапаны, непрычасаны' (Лід. Сцяшковіч, 1972); кучмастый прым. 'кучмасты, лахматы' (Бял. Бялькевіч). КЯЛБОК м. Памянш. да келб. Тут быу таран, мянёк пузаты, Шчупак, лінок, акунъ, карась, Кялбок / ялец, плотка, язь, Яшчэ засушаныя з лета. Новая зямля. ЛЛАБУК м. Пра новага арыштанта. Каб насмяяцца з неспакушанага, новапрыбыўшага чалавека, які на арыштанцкай мове называўся лабуком, рабілі так. На ростанях. Лабук м. 'нехлямяжы чалавек' (Віл. СЦБ; Бар. СПЗБ). ЛАГОВІШЧА н. Логава. У іх [алешын] лаянку ўткнулі языкі i іншыя жыхары лесу, i такая пайшла спрэчка, што птушкі пазляталі са сваіх гнёздаў i звяры павыскаквалі з лаговішчаў. Стары лес. Лаговішча н. логава' (Пух. СПЗБ); лагавшіча н. 'месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак' (Астр., Воран. Сцяшковіч, 1972); лагво н. 'логава, бярлога' (Краснап. Бялькевіч; Гл. Янкоўскі, 1960; Пух. СЦБ; TC). ЛАГУН м. Частка лугу (звычайна каля рэчкі), затопленая паводкавай вадой, якая летам высыхае. Вясёлыя маладыя гукі смела ўразаліся ў цішыню ночы i бойка плылі на рэчку; тут яны ўпыняліся ў высокі бераг, адскаквалі назад i беглі ўздоўж яго na дузе лукі i заміралі ўжо за лагуном. Нёманаў дар. Лагун м. 'трава на лагчынах, якая сцелецца па зямлі' (Карэл. Жыв. нар. сл., с. 59); 'зляжалае на корані збожжа' (Гродз. Сцяшковіч, 1983). ЛАДУНАК м. Набой для стрэльбы; трубачка ў форме гільзы з порахам i шротам для аднаго зараду. Надзеў [дзед Талаш] праз плячо паляўнічую.. торбу на шырокім пасе, дастаў ладункі з порахам. Дрыгва. Параўн. польск. ładunek 'зарад