лесу пераклікаліся бугаі, бухаючы, як у пустыя кадушкі. На ростанях. Кумкаць незак. квакаць' (Гродз. Цыхун; Гродз. Сц я іііковіч, 1972; Верхнядзв., Лун., Петр. Шаталава); 'падаваць гук (пра жаб-жарлянак)' (TC; Гл. Янкоўскі). КУМЫ мн. 1. Хросныя бацькі, a таксама сваякі i блізкія людзі, якія мелі дачыненне да набыцця i развядзення пчол гаспадаром. Таксами ж вуллі не пустыя: Pai ўздужалі маладыя l мёду трохі нанасілі. Дык вось кумоў i запрасілі На гэты дзет падгледжвацъ пчолы. Новая зямля. 2. У выразе: купіць «на кумы». Купіць што-н. у супольнае карыстанне. [Сябры да Гілёрыка:] — Дык ты думает, што i табе на спіну сядзе рой. Не, брат, не трэба спаць у шапку i чакацъ, покі табе пчолы на спіну сядуцъ. Вось у нядзельку паедзем да Язэпа Гавакі i купім калодку «на кумы». Калодка пчол. КУМЯЧОК м. Маленькі камяк якой-н. мяккай, рыхлай масы; камячок. Сані нячутна плывуць у мяккім снезе, весела хрыпяць i пырхаюць коні, дружна бягуцъ, толькі белый кумячкі снегу ляцяцъ ва ўсе староны з-пад іх капытоў. Зіма ў вёсцы. Кумяк м. камяк' (Ваўк. Сцяшковіч, 1972). КУНЕГА ж. Мілаванне, заляцанне, любошчы. [Паручнік да Крочака:] Прашу прабачыць! Не палагаецца, калега, Такая, так сказацъ, кунега, A самавольства i тым пача. На шляхах вол i. КУНЕЖНА прысл. Пяшчотна. Маладая зграбная жанчына ў чырвоным кажушку, шчыльна i кунежна атуляўшым яе стройную фігуру, — відаць, спецыялъна на яе быў пашыты кажушок, — выйшла з дзвярэй хаты. Адшчапенец. Кунежна прысл. пяшчотна' (Карэл. Сцяшковіч, 1972). КУНЕЖНЫ прым. Пяшчотны, сардэчны. [Насця:\ Не добры лёс яе i мой — Не ўспамінайце мне аб ёй! I тут жа картачку-злашчасце, Кунежных слоў на ёй радкі Яна нарвала на шматкі.. На шляхах вол i. КУНЕЖЫЦЦА незак. Песціцца. Вобразн. Зямля кунежыцца ў праменнях, I радасцъ сочыцца, плыве, А пад вярбою на траве, Абняўшы голае карэнне, ляжыць Барыс у недаўменні — Ці ён жыве, ці не жыве. На шляхах волі
Дадатковыя словы
кўмкаць
20 👁