КАХЛЯНКА ж. Печ, абліцаваная кафляй. Сягоння ўладзілі кахлянку. 3 пісьма. Кахлёўка, кахлянка ж. 'кафляная печ' (Ваўк., Іўеў. Сцяшкмвіч, 1972); кахля ж. кафля' (Касц. Бялькевіч; Гродз. Цыхун; Стаўб. СЦБ). Параўн. ням. Кас/іеГкафля'. КАХЛЯНЫ прым. Кафляны. Паздароўкаўшыся з настаўнікам, Чэсь моўчкі сеў каля кахлянае пены i адтуль, як ваўчок, прыглядаўся да настаўніка. На ростанях. Кахляны прым. 'зроблены з кафлі' (Стаўб. СЦБ); кафельны' (Дзятл. Сцяшковіч, 1983); кафлёвый прым. кафляны' (Ваўк., Гродз., Драг. СПЗБ); кахыльный прым. кафельны' (Мсцісл. Бялькевіч). КАЦЬМАК м. 1. Неахайны, неакуратны чалавек. Ідзе [шпік] размеранай хадою У пары з нейкім кацъмаком. Рука іх злыгана з рукою, Як шыі двух валоў ярмом. Рыбакова хата. 2. Цёмны, адсталы чалавек; гультай. Было відаць, што тут ліпелі Да часу людзі / не дбалі, Гразі ніколі не знімалі, Рабіць парадку не хацелі, Жылі па-свінску, кацъмакамі I ў добрай згодзе з прусакамі. Новая зямля. Кацьмак м. 'нядбайнік, гультай' (Карэл. Сцяшковіч, 1972). КАЧЭРГІ мн. Вугал каля печы, дзе стаяць качарга, вілкі, чапяла i інш. Падняў я венік у качэргах, там япрук. Наша сяло, людзі i што робіцца ў сяле. Качэргі мн. 'месца ў кутку каля печы, дзе стаяць вілкі, чапяла, венік i інш.' (Слуц. Нар. словатв., c. 66; Стаўб. МСММГ, 1970; Воран. Сцяшковіч, 1983); качаргешнік м. качарэжнік' (Зэльв., Іўеў. Сцяшковіч, 1972; Дзятл., Карэл., Свісл. СПЗБ; Слои. Жыв. нар. сл., c. 34). КАШЭЛЬ м. Кашалёк. Ён [Міхал] паскупеў i нават значна. Што ж? лепей з 'есці не так смачна, Загнацъ запас на хлеб, на сала, Абы капейка перапала, I лішні выгадацъ рубель Ды палажыцъ яго ў кашэль. Новая зямля. КВАДРАТОВЫ прым. Які мае форму квадрата; квадратны. Падымае яна [сіла сацыялістычнага спаборніцтва] i сталявара, які здымае з квадратовага метра пода печы столькі металу, колькі давала раней цэлая печ. На шляху да камунізма
Дадатковыя словы
касііегкафля
32 👁