Катанка ж. безрукаўка' (Пін. Жыв. нар. сл., с. 132); 'летні касцюм без падкладкі' (Драг. Нар. словатв., с. 146); 'кабат, безрукаўка' (Шчуч. СПЗБ); куртка' (Пін., Стол. ДСБ); китанка ж. блузка' (Чэрв. Нар. словатв., с. 134; Пух, СЦБ). КАТАРЖАНСКІ прым. Катаржны. А ўдзень, калі выводзШ гуляць на двор арыштантаў, то прывычнае вуха магло ўлавіць няясны шум i бразгатанне катаржанскіх кайданоў. Цені мінулага. КАТУСЯНЁ н. Маленькі каток. / была нават такая мінута, калі Аленка шныра прыгарнула чорную кошачку з белаю грудзінкаю / щхенъка ёй сказала на вуха: — Катусянё ты маё мілае! Астанешся ты без мяне! Хто цябе песціць будзе? На прасторах жыцця. Катусь л*, 'памянш-ласк. да кот' (Брасл. СПЗБ). КАЎДОБІНА ж. Выбоіна, ямка на дарозе; калдобіна. ..трасе цялежка, падкідае на каўдобінах, усё роўна як хоча яна выкінуць мяне пасярод дарогі. Думкі ў дарозе. Каўдобіна ж. 'калдобіна, выбоіна на дарозе, яма з вадою на лузе, вір на рацэ' (Мсцісл. Бялькевіч); каўдоба ж. 'калдобіна, выбоіна' (Гродз. Цыхун); калдоба ж. 'глыбокая выбоіна на дарозе' (Паст. СПЗБ). КАЎЗАЦЦА незак. Катацца па слізкай паверхні; коўзацца. Успамінаецца, як некалі малым [Лабановіч] бегаў босы каўзацца на лёдзе. На ростанях. Каўзицца незак. слізгацца' (Круп. СЦБ; Круп. МСММГ, 1974); 'катацца на саначках, каньках' (Бял. Яўсееў); 'коўзацца, слізгацца (на лёдзе)' (Мсцісл. Бялькевіч). КАЎНЯРОК м. Маленькі вузкі каўнер; каўнерык. Кашульку сыну я змайструю I так аздоблю каўнярок, Што мой Валерык закрасуе, Бы той у жыце васілёк. Рыбакова хата. Каўнярок м. манжэта' (Бых. MACM); каўнёрац м. каўнерык' (Гродз. Цыхун; Уздз. СЦБ). КАЎЦЮГ м. Гаўняк. — Вучоны, вучоны!.. Зёш каўцюг кручоны! — асекся Амелька. Драматург i лірычны паэт. Каўцюх м. кал' (Краснап. Бялькевіч