Картафлянік з б м. бульбоўнік' (Капыл. Жыв. сл., c. 171; Чэрв., Шчуч. СПЗБ; Стаўб., Уздз. СЦБ); картаплянік м. бульбоўнік' (Лельч. Жыв. сл., c. 212); картаплынне н. 'бульбянае бадылле' (Іван. Жыв. нар. сл., c. 96); картаплённе н. картафлянік' (Нясв. МСММГ, 1974); картоплённе, картоплынне, картуплённе н. бульбоўнік' (Бяроз., Кам., Пін. ДСБ); картаплёнё, картаплянік, картопнік м. бульбоўнік' (Зэльв., Слон. Сцяшковіч, 1972); кардаплянне н. 'бульбянік, бацвінне бульбы' (Лоеў. Янкова). КАРЦІННА прысл. Вобразна. — Hy, вельмі ж «карцінна» расказваеце, Іван Пракопавіч, — не перастаючы смяяцца, адказвае Лабановіч. На ростанях. КАРЧАВІТАСЦЬ ж. Уласцівасць карчавітага; каржакаватасць. Гэтая дзёрзкасць i ма/шды задор, а таксами i карчавітасць складу дзяўчыны зрабілі сваё. У двары пана Тарбецкага. КАРЧАВІТЫ прым. Невысокі, шыракаплечы, моцнага целаскладу; каржакаваты. Гамыра чалавек ужо не малады, гадоў за пяцьдзесят, прысадзісты i карчавіты. На «святой зямлі». Карчавіты прым. 'каржакаваты, моцны' (Карэл. Сцяшковіч, 1972); карчукаваты прым. каржакаваты' (Карэл. Нар. словатв., с. 52); карчасты прым. каржакаваты' (Гродз. Сцяшковіч, 1983). КАРЧАЎЁ //., зб. Карчы. — Цяжка узяць яго [язя] там, — безнадзейна прызнаўся Якуб: — Карчаўё, карэнне. На ростанях. Карчыска н. карчэўе' (Бераст. Сцяшковіч, 1983); корчёвье зб., н. 'збор каранёў' (Насовіч). КАРШЭЛЬ м. Каршэнь, карак. Былі такія момапты, калі Сцяпану моцна хацелася ускочыць у пакой i штурхануцъ у каршэлъ надаедлівага Шлёмку Цырліка. Старыя падрызнікі. Каршэлъ м. карак' (Шчуч. Сцяшковіч, 1972; Уздз. СЦБ; Клецк. Нар. леке., с. 207); 'у выразе: даць у каршэль — даць па шыі' (Стаўб. Нар. сл., с. 150); каршэнь м. карак' (Ушацк. Нар. сл., с. 169; Паст. СПЗБ; Верхнядзв. Шаталава
Дадатковыя словы
маішды
13 👁