КАМПОРА ж.: ЯК КАМПОРА. Бясследна, раптоуна знікнуць. А дзе ж хлопчик твой, дзядуня? — Няма, панюхна, няма Hi за клуняю, ні ў клуні, /?ось шукаю, дь/ дарма, — 3////С проста, як кампора... Сымон-музыка. Кампор л/, 'у выразе як кампор у воду — бясследна' (Карэл. 3 нар. сл., с. 90). КАМСАМОЛЬСТВА /у. і д э і, прынцыпы камсамола. Сцепка нічога не мае супроць камсамолъства, ён нават / запісаўся б у камсамол, але бацъка Сцёпкаў сказаў раз: — Калі ты, гад, пойдзеш супрацъ бога, то я з цябе скуру злуплю! На прасторах жыцця. КАМЯНЩА ж. Камяністая глеба. / як розум ні повернет, Ўсюды выйдзе спорка: Там пясок i камяніца — Кепска для ячменя.. Сялянская рада. Камянща.ж. 'камяністая глеба' (Гарад., Мает., Пух., Старадарож. СПЗБ). КАНАПАТКА ж. Тое, чым затыкаюць шчыліны. Разбурылі яны [буслы] заслону, сатканую з дзеразы, скінулі з старой галавы дуба каптур, павыцягвалі канапатку з дубовых шчылін. Як птушкі дуб ратавалі. Параўн. руск. конопатка 'матэрыял для канапачання (мох, пакулле)'. КАНДЫБЫ мн. Хадулі. / каб што людское, а то — як ступа, ходзіць [Кацярына Паўлаўна], як на кандыбах. Так i трэба ашуканцу. Кацдыбы мн. кандыбы' (ТС; Слуц. Нар. словатв., с. 66); кандыба м. 'кульгавы чалавек' (Клім. Бялькевіч); 'кульгавы чалавек; павольны ў хадзе i рабоце' (Насовіч); кандыбіна ж. 'палка, хадуля' (Валож. СЦБ). КАНТРЫ мн. Рэжучы бок, край ляза; вастрыё. Вобразн. Люд наболены, болей стали, Чые хаты над жалеза, Сціха точыцъ кантры леза Супрацъ тых, каму ўсё мала. На шляхах волі. КАНЧУК м. Канец. Вусы пан спусціў маўкліва, lx пакусваў канчукі. Сымон-музыка. Канчар м. канец' (Навагр. Нар. словатв., c. 44; Стаўб. 3 нар. сл., c. 78); канчук м. 'бізун, пуга' (Гродз. Сцяшковіч
Дадатковыя словы
дьі, ііііс
13 👁