мясцовымі (рэгіянальнымі) лексічнымі рэсурсамі, што знаходзяцца ў рэальным ужыванні носьбітаў беларускіх народных гаворак. Гэтай багатай крыніцы ўдзяляецца належная ўвага ў нашым мовазнаўстве. З 'явілася шэраг цікавых навуковых даследаванняў i лексікаграфічных прац, прысвечаных апісанню i сістэматызацыі дыялектнай лексікі, здольнай узбагачаць выражальныя i стылістычныя магчымасці сучаснай беларускай літаратурнай мовы. У апошні час у беларускім мовазнаўстве значна актывізавалася работа па складанню рэгіянальных слоўнікаў (матэрыялаў) рознага тылу, у якіх дастаткова зафіксавана дыялектная лексіка розных куткоў Беларусі. Між тым такія крыніцы не даюць масаваму чытачу поўнага ўяўлення пра лексічнае багацце i разнастайнасць беларускіх народных гаворак. I калі яны маюць каштоўнасць перш за ўсё для моваведаў, то філолагі шырокага профілю адчуваюць вялікую патрэбу ў такіх слоўніках, дзё літаратурнаму слову адпавядалі б дыялектныя сінонімы, сярод якіх можна было знайсці лексемы для нарматыўнага ўжытку. Пра гэта не адзін раз гаварылася ў напіым мовазнаўстве.1 Складзены Слоўнік - гэта новы тып.слоўніка, упершыню падрыхтаваны ў Беларусі. Ад існуючых дыялектных слоўнікаў ён адрозніваецца перш за ўсё унутраяым зместам i прынцыпам пабудовы. Загаловачнымі ў ім з'яўляюцца словы беларускай літаратурнай мовы, а сінонімы да іх - лексічныя паралелі беларускіх народных гаворак з рознай тэорыі Беларусі. Крыніцай сінанімічнай часткі Слоўніка паслужыла лексіка дыялектных слоўнікаў (матэрыялаў) рознага тылу (дарэвалюцыйны і паслярэвалюцыйных), Дыялекталагічнага атласа беларускай мовы, Лексічнага атласа беларускіх народных гаворак, навуковых і навукова-папулярных прац, прысвечаных сістэматы зацы і і апісанню лексічных дыялектызмаў. У Слоўніку шырока выкарыстаны ўласныя назіранні складальніка - удзельніка піматгадовых дыялекталагічных экспедыцый у розныя куткі Беларусі, дзе збіраюцца не толькі трапныя рэгіянальныя словы, але і казачнага беларускага маўлення