адных i тых жа слоў у розных сферах ужывання: параўн. літ. падлетак - дыял.подлетак, папугай - папуга, пасялковец — пасёлкавец, певень — пявун, сопуха — сапуха, хованка - хаванка. Наступіў час, калі неабходна паглыбіць асэнсаванае ўключэнне ў слоўнікавы састаў беларускай літаратурнай мовы не забы т ы х у народной свядом асці розны х функцыянальна-семантычных разрадаў лексікі. Такі накірунак адпавядае жыццёвым патрабаванням беларускага народа, бо не адмаўляе існаванне спецыфічных сродкаў народнаго выражэння на розных моўных узроўнях. Арыентацыя на народную основу нашай літаратурнай мовы і яе культурную ролю ацэнена ў маст ацкай літаратуры, у якой бачыў Я куб Колас " квітнеючы шматкаляровы сад... своеасаблівы орнамент беларускага мастацкага слова". Наш народ зрабіў і робіць сваю справу - бьіў i застаецца творцам сваей мовы, жыццё і культурную значымасць якой падтрымліваюць не толькш айчынныя, але і замежныя славісты. Я ш чэ Скарына сумеў убачыцъ істотную пазнавалъную асаблівасцъ слова, тому і павучаў: " не толико жив ест человек хлебом или лекарством но более всяким словом". 1-Белинский В.Г. Собрание сочинений в трёх томах. М., 1948. Т.З. С.653. 2.Парабязней гл.: Бобрык У.А, 3 гісторыі некаторых тэрмінаў роднасці // Скарына і наш час. Гомель, 1994. С.10-12. АД СКЛАДАЛЬНІКА Сучасная беларуская літаратурная мова папаўняе і ўзбагачае рознымі шляхамі i ў значнай меры - уласнымі