перад намі. Кажуць таксама, калі пры сватанні каму-н. адмовіць дзеўка, або хто-н. не купіць нагаданую рэч. НЯ ЎСЁ ТОЕ ЗОЛАТА, ШТО БЛІШ ЧЫЦЬ *. Не ўсё знешне прывабнае, прыгожае мае вялікую вартасць. Пра чалавека благога, які робіць выгляд добрага. Санько: Н е ў с ё тое см ачна, ш то ўзрачн а; Н е ў с ё m oe зол ат а, што свеціць; Н е ў с ё мёд, ш т о салодкае; Н е кож ная бліш част ая ст рэльба добра ст раляе. НЯ ЎСЁ ТОЕ СМАЧНА, ШТО САЛОДКА. Пра чалавека, у якога ліслівыя словы, але здрадніцкія імкненні. НЯ ЎСЁ ТОЕ, ХОРАША, ШТО ЧЫРВАНА. НЯ ЎСЕ ТЫЯ KPACKI ЦВЯТУЦЬ, ШТО РАНА РАСПУСКАЮЦЦА; НЯ ЎСЕ ДЗЕЎКІ ЗАМУЖ ІДУЦЬ, ШТО ЗМАЛАДА КАХАЮЦЦА *. Пра дзяўчыну, якая з моладу была стройнай i прывабнай, але замуж не выйшла. НЯ ЦЕШСЯ ЧУЖОЙ БЯДЗЕ, БО СВАЯ ІДЗЕ *. Гавораць таму, хто злараднічае, цешыцца з чужой бяды. Санько: Н е радуй ся чуж ой бядзе, бо свая зза д у ідзе; Н е цеш ся з чуж ой бяды: свая за гон і ад барады; Н е смейся, р а б е, будзе і т абе; Н е см ейся, брудзе, бо й т абе будзе; Хт о з к а го см яецца, т ам у не м інецца; Х т о з чуж ой бяды см яецца, т ам у галава завінецца; Н е зы ч ліха другом у, к а б не д а вя лося сам ом у; П ры йдзе да цябе чарада — суст рэне цябе бяда; Федароўскі: Н е см ейся чуж ой бядзе, бо і т воя на градзе. НЯ ЦЕШСЯ, КАЛІ ЗНАЙШОЎ, I НІ СМУЦІСЯ, КАЛІ ЗГУБІЎ. Цешыцца сваей знаходкай — гэта цешыцца бядой таго чалавека, хто згубіў. Свая ж згуба вучыць быць пільным і асцярожным. НЯВОЛЯ СКАЧА I ПЛАЧА. Плача, бо цяжка жыць; скача, бо чалавека прымушаюць рабіць гэта абставіны. Федароўскі: Чаго ніволя ні зробіць; Н і скачучы, т о плачучы. НЯДОБРА, КАЛІ ЖЫД ПАЗНАЯ ГРУНТ, А МУЖЫК ПАЗНАЯ ХУНТ. Селянін павінен трымацца зямлі, а жыд гандлю. Федароускі: Н і будзе ў ж э дабра, кал і п а зн а ў м у ж ы к ф унт, а ж ы д грунт. НЯМА ГОРШАЙ БАЛЕСЬЦІ, КАЛІ (ЯК) ХОЧАЦЦА ЕСЬЦІ. Так гаворыць той, хто часта галадаў. НЯМА ПАТРЭБЫ ЗДАРОВАГА ЛЯЧЫЦЬ, А РАЗУМНАГА ВУЧЫЦЬ. Кажуць таму, хто бярэцца вучыць разумнейшага за сябе