Мазнща — пасудзіна для калёснай мазі, дзягцярка. Маніцца — мець намер, збірацца рабіць што-н. Маўчон — маўклівы, негаваркі. Мацюха — Мацвей. Мачыцца — намыльвацца. Мёд — бяседа. Млі'ва — змолатае збожжа, прадукт памолу; мука. Мбдлы — малітва; набажны. Мрук — мядзведзь. Мус — павіннасць, неабходнасць. Мычыць — падбухторваць. Мятліца — шматгадовая расліна сямейства злакавых; мае многа дробнай мякіны, якая дае вялікую колькасць нявеянага хлеба. Handpa — прыбытак. Надтычыць — дабавіць, падтачыць. Насбу — верхняе адзенне з даматканай тканіны; чугай, пыльнік, чухмень. Настёча — у дастатковай колькасці. Нацяныгі — самым кароткім шляхам, наўпрост. Нёндза — бедната, нястача (з польск. nędza). Неспусциха — няўступчывы, непадатлівы. Нідбиліца — лянівы чалавек, які не рупіцца пра сябе i сваю сям'ю. Ніц — нічога (з польск. nic). Павара — прылада гнуць драўляныя абручы. Павётрые — напасць, хвароба (з польск. powietrze). Павядачы — той, хто апавядае, кажа. Пагатбую — тым больш; асабліва; найбольш (з польск. pogotowie). Пагляд — выгляд, манера глядзець. Падгарадзіць — здолець зрабіць што-н. у зручны момант. Паджога — падпалка пад дровы. Падкруп'е — адходы ячменю, пшаніцы, грэчкі пасля абдзірання іх на крупы. Падымаць на зубы — абгаворваць. Пажытак — пажыва, ежа, корм; тое, чым жывіцца арганізм; скарб, багацце. Пал — высокая тэмпература цела пры хваробе; гарачка. Палавець — жаўцець, вызначацца бледна-жоўтым колерам. Палоса — палоска, шнур поля. Панажы — прылада ў ткацкім станку ў выглядзе дзвюх або некалькіх дошчачак пад кроснамі, пры дапамозе якіх нагамі прыводзяцца ў рух ніты. Папа — хлеб (з дзіцячай мовы). Паравьі — ні стары ні малады, якому прыйшоў час (паміраць