селлі прысутныя часцей за ўсё паводзяць сябе голасна, разняволена, вольна, а на хрэзьбінах зазвычай пристойна, годна. Насовіч: Вяселле без звадкі не бывае; Федароўскі: Вяселле без разбою не бывае. ВЯСНОЙ - КОРАБ ВАДЫ, А КОЎШ ГРАЗІ, А ВОСЕНЯЙ - КОЎШ ВАДЫ, А КОРАБ ГРАЗІ. Вясной вада хугка высыхае, а восенню наадварот — марудна. Ляцкі: Вясной вядро вады, а лыжка болота, а ўвосень лыжка вады, а вядро гразі; Федароўскі: Вясною цэбар вады — ложка гразі, а восенню ложка вады, а вядро гразі. ВЯСНОЙ I КАЧКА ПРАЧКА. Калі ў час разводдзя шмат вады ўвесну, тады нават самы нявопытны ў гаспадарчых справах чалавек можа памыць бялізну. Спрыяльныя ўмовы садзейнічаюць хуткаму вырашэнню справы. Г ГАЛАВА НА ВЕК. Пра таго, хто бядуе па якой-н. матэрыяльнай страде. Калі ёсць галава, то можна набыць яшчэ не адну такую рэч. ГАЛОДНАМУ ХЛЕБ СЬНЩЦА *. Галодны толькі пра страву думае. Гавораць пра таго, хто марыць пра запаветнае жаданне. Лепешаў: Голодному не спіцца, калі хлеб сніцца; Насовіч: Голодному хлеб на вуме, а п 'янаму — хмель; Грынолат: Голодной куме пірагі наўме; Голодной куме сала наўме; Санько: Голодной курцы проса на думцы; Голодному каню авёс сніцца. ГАНЧАР У ЧАРАПОХ ЕСЬЦІ ВАРА. Пра рамесніка, які не забяспечвае самога сябе сваімі вырабамі, бо робіць для іншых. Грынолат: Ганчар гаршкі лепіць, а сам у чарапку есці варыцъ; Федароўскі: Ганчар гаршкі лепіць, а сам у чарапку есці варыцъ. ТАРА 3 ТАРОЙ НЯ СОЙДЗІЦЦА, А ЧАЛАВЕК 3 ЧАЛАВЕКАМ МОЖА СЫЙСЫДІСЯ. Гаворыцца пры нечаканай сустрэчы з кім-н. або пры расставанні з кім-н. на няпэўны доўгі час з надзеяй на сустрэчу. Насовіч: Гара з гарою не сходзііща, а чалавек з чалавекам усягды; Грынолат: Гара з гарою не сыйдзецца, а чалавек з чалавекам сыйдзецца; Гара з гарою не сходзяцца, а чалавек з чалавекам заўсягды. Гл. с