ГРАМАТЫ ВУЧЫЦЦА ЗАЎСЁДЫ ПРЫГАДЗІЦЦА. ГРЫЗІ 3 МОЛАДУ КАМЯНІ, НА СТАРАСЦІ БУДЗЕ ЕСЦІ ПІРАГІ. Маладым працуй цяжка, у старасці будзеш забяспечан. ГРЭХ - НЕ СМЕХ: НЕ АДСТАНЕ, ХІБА ПАПУ АДДАС1 *. тс'. ГРЭХ НЕ СХАВАЕШ У МЕХ: БОГ УСЁ БАЧЫЦЬ. Заганны ўчынак, правінка выявіцца. Гл. c. 212. ГУЛЬТАЙ - ЕСЦІ НЕ ПЫТАЙ. ТЭТА НЕ ДОРАГА, КАЛІ ЁСЦЬ ДЗЕ КУПЩЬ; ТЭТА ДОРАГА, ЯК НЕ ДАСТАЦЬ. Д ДА АДВАГІ ТРЭБА РАЗВАГІ. Адважны ўчынак патрабуе развагі. ДА АДВАЖНЫХ СВЕТ НАЛЕЖЫЦЬ. ДА ДВАЦЦАЦІ ГАДОЎ НЕ ВЫРАС, ДА ТРЫЦЦАЦІ НЕ ЎМЁН, ДА САРАКА, КАЛІ НЕ ЖАНАТЫ, А ДА ПЯЦІДЗЕСЯЦІ - НЕ БАГАТЫ, ТО НІЧОГА АД ЯГО НЕ ЧАКАЙ, ТАК I ПАМРЭ. ДА ПАРЫ ЗБАН ВАДУ НОСЩЬ: ВУШКА АДАРВЕЦЦА, I ЗБАН ПАБ'ЕЦЦА. Усяму прыходзіць канец. Гл. с. 32. ДА ХАРОШАГА ЎСЁ ПРЬІСТАЕ. Кожны хоча хоць чым-н. праславіцца, стаць вядомым. ДАБРО ПЕРАХАДЗЯ ЖЫВЕ. Усё добрае, станоўчае зменліва. ДАБРО ПОМНЩ ЦА МЕНШ, ЧЫМ ЗЛО. ДАБРО ЎЧЫЦБ, А ЛІХА ТОНЧЫЦЬ. ДАЙ, БОЖА, ДАВАЦЬ, А НЕ ПРАСЩЬ. ДАЙ, БОЖА, ЗАЎСЁДЫ СМЯЯЦЦА, А НІКОЛІ ПЛАКАЦЬ *. ДАЙ, БОЖА, ЛЮДЗЯМ, ТО I МЫ ДАБУДЗЕМ. ДАЙ, БОЖА, НА СВАЕЙ ЛАЎЦЫ ЎМЕРЦІ. ДАЙ, БОЖА, НАШАМУ ЦЯЛЯЦІ ВОЎКА З'ЕСЦІ. Жартуюць, калі хто пры сваей слабасці мае нязбытныя надзеі. ДАЙ, ДЫК ПЕРАД БОГАМ ЗНОЙДЗЕШ. «ДАЙ!» I ЧУТКІ НЕ ЧУЕ, А «НА!» I ГЛУХІ ПАЧУЕ. Браць лепей, чым даваць