Abm 4 Abf lim. Heny-ž abłyžnik paddobravaŭsia da Rahora, kab toj hrošy pazyčyŭ. Abmacać, ~caŭ. Dz. z. Macajučy znajści. Jon nahoj jabłyk abmacaŭ u travie. Abmachnacieć, ~eieŭ. Dz. z. 1) Abraści pieršym pucham tvaru. Hety chłopic z hora biz рагу abmachnaeieŭ. 2) Zapleśnić. Bočki sa starym vinom abmachnacieli ŭ sklepia. Abmałotki, ~tak. Naz. Kaniec małaćby; ehatniaje śviata. U čećvir my spraŭlali abmałotki. Abmanić, ~пш. Dz. z. Skazać niapraŭdu, kab ašukać, pakryŭdzić. Susied mianie abmaniŭ, — prarakaŭ, što addaść doŭh dy nia' ddaŭ. Abmaročacca, ~čaŭsia. Dz. z. Zhubić kirunak u nieznajomaj miaścinie. Chłopcy abmaročalisia ŭ lesia i nimahli trapić damoŭ. Abmazgavać, ~vaŭ. Dz. z. Abdumać, splanavać, razrachavać. Kali my dobra abmazgujim hetu spravu, dyk budzia vidać ci varta jaje pačynać. Abmiecica, ~cy. Naz. Muka, što asiadaje ŭ młynie na ścienach. Brat kupiŭ u młynia pud abmiecicy. Abmiešavać I, ~vaŭ. Dz. nz. Sachoj uvoryvać pasiejanaje zbožža. Janka abmiešavaja jačmień. Abmiešavać П, ~vaŭ. Dz. nz. Absypać mukoj ci ablivać kułažanaj bulbaj charčy śvińniam ci karovam, Haspadynia abmiešavała siečku karovam. Abmiežak, ~žka. Naz. Niaŭzoranaja ziamla pry płocie. Papasi kania na abmiežku. Abmiorci, ~mior. Dz. z. Chvaroba, kali čałaviek raptam robicca niažyvy j trasiecca (epilepsija). Niejkaja dziaŭčyna na vulicy abmiorła. Abmova, ~vy. Naz. Vyšukavać niedachopy ŭ čałavieka, pavialičyvać jich i havaryć ab jich. Jany sidziać biz raboty dy tolki abmovami zajmajucca. Abmŭlić, ~liŭ, Dz. z. Nacisnuć, naciorci skuru na ciele da puzyra. Marcin botam piatu abmuliŭ. Abmylicca, ~liŭsia. Dz. z. Nieśviadoma zrabić ci skazać nia toje, što naležyła. Kožny čałaviek moža abmylicca. Abmyłka, ~ki. Naz. Niasłušnaść u dumkach, čynach ci vysnavach. Dziadźka zrabiŭ vialikaju abmyłku, što kupiŭ hety dom: jon zusim stary. Abnačavać, ўvaŭ. Dz. z. Kančać tuju rabotu nočy, što dniom rabili. Jany abnacavali kidajučy stoh. Abnasfcca I, ўsiŭsia. Dz. z. šmat biehać niečaha šukajucy. Ja abnasiŭsia pola j les, a kania ni znašoŭ. Abnasicca II, ўsiŭsia. Dz. z. Znasić usiu adziežu. Heny pabiram zusim abnasiusia: tolki kreŭzami trasie. Abnadzicca, ўdziŭsia. Dz. z. Pryzvyčaicc da niečaha pavabnaha, zvodziačaha prych' dzić. Dzikija śvińnia, kali abnadzilisia ŭ bi bu chadzić, dyk ceły morg zdrapiežyli bulb., Abnichajić, ~jiŭ. Dz. z. Zadumanuju rabotu ci spravu adłažyć na praciah, abo na zusim. Baćka dumaŭ dom kuplać, ali abnichaiŭ. Abnisłavić, "viŭ. Dz. z. Niekaha panizić na słavie ŭ vasiarodździ ludziej. Jon mnie nia tolki ni zapłaciŭ, ali abnisłaviŭ mianie, byccam ja hultaj. Abnoski, ўkaŭ. Naz. Niedanošanaja adzieža. Jahonyja abnoski vykinuli von. Abnožki I, ~kaŭ. Naz. Błahaja voŭna z z aviečča noh. Ту abnožki kładzi asobna. Abnožki II, ўkaŭ. Naz. Kvietkavy pył na nožkach u pčoł. Pčoły latuć z abnožkami. Abo! I, Kl. Užyvajecca pry biadzie ci źdiŭleńni. Abo! što-ž heta budzia? Abo II, Zł. Niechta z nas prydzia tabie pamahać: abo ja, abo brat. Abodva, ~vueh. Lič. Dźvie rečy ci asoby mužčynskaha rodu. Jich abodvuch zabrali ŭ vojska. Aboja, abajich. Lič. Dźvie asoby ci rečy, niezvažajučy na rod. Jany aboja (muž i žonka) pajechali na kirmaš. Abora I, ~ry. Naz. Šnur źvity ź piańki łapci aborsavać. Jisli Todar jiz Tadoraj, znašli łapać jiz aboraj. (Fal. Pieś.). Abora II, ўгy. Naz. Vialiki chleŭ u dvare dia rahataha statku. U dvare pabudavali nova ju aboru. Abo, što tam. Ničoha nadzvyčajnaha. Abo, što tam, kali jon čarku j vypiŭ. Abožuchny-baciuchny! Klič pry ździŭleńni. Abožuchny-baciuchny! čaho jon čepicca da mianie. Abra! Kl. Zamiesta — abo. Abra! jaki doždž ucadziŭ. Abrabavać, ўvaŭ. Dz. z. Gvałtam zabrać usio vartasnaje. Učarašniaju noč našu viosku ŭščent abrabavali. Abrabicca, ўbiŭsia. Dz. z. Zapeckacca ŭ brud. Kaminar abrabiŭsia ŭ sažu. Abrabfć I, ўЬш. Dz. z. Zapeckać u brud. Chłopic abrabiŭ kašulu ŭ chvarbu. Abrabić II, ~Ьш. Dz. z. Apracavać. Janka sioleta zmoh abrabić až dźvie sialiby. Abračysia, abroksia. Dz. z. Achviaravacca. Jina abrakłasia schadzić pichotoj da Vostraj Bramy. Abradzicca, ~dziłasia. Dz. z. Naradzić dzicia. Užo tydzień, jak jina abradziłasia. Abrakacca, ўkaŭsia. Dz. nz. Achviaravacca. Dzied abrakaŭsia zrabić dobraju kładku praz brod. Abramfzić, ўziŭ. Dz. z. Ašukać, abmanić. Niejkija vyryvancy ŭ Miensku Pitrusia abramizili: dali chvalšyvyja hrošy. Abraz, ~za Naz. Pavažny malunak. U muzeji adbyvałasia vystava abrazoŭ
4 👁