Abi bicać, ~caŭ. Dz. z. Daklaravać. Susied aŭ dać nasieńnia łubinu. /ibicanka, ~ki. Naz. Abnadziejivańnie. Abi- дпка — cacanka, a durnomu radaść. (Fal. Pryk.) Abicany, ~naha. Prm. Daklaravany. Abicanaja šapka na vušy nia lezia. (Fal. Pryk.) Abiedzinka, ~ki. Naz. Maleńkaja bułačka chleba vahoj kala adnaho kilo. Tata z abiedzinkaj na Jurja da ŭschodu sonca abchodziŭ žyta. Abiedźvia, ~viuch. Lič. Dźvie rečy ci jistoty žan. rodu. Jany abiedźvia pašli žać. Abieručki. Prs. Abiedźviuma rukami razam. Dziaŭčyna abieruČki rvała travu na .ažy. Abiłamŭcicca, ~ciŭsia. Dz. z. Žbicca z pantałyku. Jon u svajej chacia abiłamuciŭ'a j nia moh znajści dźviarej. Abiracca, ~raŭsia. Dz. z. Sam siabie vybiraje, vyznaje za lepšaha. Jon abirajicca razumnaha, a robia zusim padurnomu. \biracha, ~chi Naz. Lichviar, machlar, ikaniec. Hety abiracha hatoŭ i skuru sad! z čałavieka. ўA birać I, ~raŭ. Dz. z. Abrać, vyznačyć. Učora abirali dalihata na źjezd. Abirać II, ~raŭ. Dz. nz. S6ypać z dreva sadavinu. Siahońnia Łukašonki abirajuć višni. Abirać III, ~raŭ. Dz. nz. Złuplivać šałupinu z bulby ci harodniny. Dzieci abirajuć bulbu. Abirki I, ~kaŭ (rak). Naz. Abrezki z bulby ci harodniny. My abirki ad bulby myjim dy dajom karovam. Abirki II, ~kaŭ (rak). Naz. Astača tavaru, kali lepšy gatunak ź jaho vybrali.. Ja vybraŭ kosku z abirak, ali dobraja udałasia koska. Abirtnia, abiartni. Naz. Ad bułki chleba ўгojena taŭstaja śkibka, dzie razam tryju ўjucca vierchniaja j jispodniaja skarynka. Hetaj abiartni my za dzień ni źjadzim. Ablŭka, ~ki. Naz. abo — Abićcio, ~cia. Rabota pa abivańni ścien. Abiŭka ścien špalerami kaštavała try dalary. Abivałka, ~ki. Naz. Niarupny, bieskłapotny, łamakavaty čałaviek. Henaha abivałku nichto nia choča j na rabotu prasić. Abjiršyć, ~šyŭ. Dz. z. Abšyć kraji kažucha vuzkaj pałoskaj jirchi, kab było jizdabniej i macniej. Kraviec užo abjiršyŭ kažuch. ўAbkapać, "'рай. Dz. z. 1) Absypać matykaj ci rukami harodninu. Ja abkapaŭ kapustu. 2) Absypać piaskom pryzbu. Brat abkapaŭ jistopku. 3) Absypać piaskom bulbu ŭ kapcy. Baćka abkapaŭ kapiec bulby. Abkareć, ~гёй. Dz. Ubrudzić i zasušyć toj rud. Miska abkareła zacirkaj. Abkidać I, ~daŭ. Dz. z. Absypać piaskom. Abkidaj, chłopic, pryzbu ŭ chlevia, kab viecir \bi nia dźmuŭ pad ścianu. Abkidać II, ~daŭ. Dz. z. Abšyć nitkaj kaniec pałatna, kab nitki nia vybryndžaŭlisia. Abkidaj, dačuška, heta pałatno, ato nitki vybryndžaŭjucca. Ablamavać, ~vaŭ. Dz. z. Abłažyć (abšyć) adziežynu ŭ padale jinšaj materyji, abo j skurašynaj. Chutra była ablamovana karakulam. Ablamoŭka, ~ki. Naz. AbŠyŭka (abkładka) adziežyny ŭ padale jinšaj materyjaj, jinšaha kolaru. Hanna kupiła čyrvonaha Бойки na ablamoŭku sukienki. Ableźci I, ~zła. Dz. z. Kali ad apioku, ci chvaroby, źlezie skura. U Maksima pośla chvaroby ablezła ŭ rocia. Ableźci II, ~zła. Dz. z. Kali paśla vady ci sonca mianiajecca koler rečy. Heta šapka była čornaja, a kali ablezła, dyk stała žoŭtaja. Ablivaka, ~ki. Naz. Zimovy doždž, jaki na ziamli j na rečach adrazu zamiarzaje ŭ lod. Paśla ablivaki na niakutych koniach nima jak jechać. Ablubavać, ~vaŭ. Dz. z. Nahledzić, vybrać, upadabać. Ja ablubavaŭ sabie dom, ali nimaju hrošy kupić. Abłakacicca, ~ciŭsia. Dz. z. Apiorcisia łokciami na stoł, a rukami padpiorci tvar. Matavuš abłakaciŭsia na stoł i niešta dumaja. Abłasavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Ablubavać sabie niešta smačnaje i mieć paciah da jaho. Miadźviedź, kali abłasavaŭsia miodam, dyk i pustyja vulli pavaročaŭ. Abłavicca I, ~viŭsia. Dz. z. Padchapić niejki darmovy dabytak ci maharyč. I Piatruś na hetym handli abłaviŭsia. Abłavicca II, ~viŭsia. Dz. z. Kali nieehta za niaprystojnyja žarty dastanie pa pyskach. Ašto, abłaviŭsia? Budziš boli leźci, ci nie? Abłažyć I, ~žyŭ. Dz. z. 1) Zabić, pałažyć. Adam adnym strełam abłažyŭ vaŭka. 2) Schodać pavalić. Symon Maksima abłažyŭ na łapatki. Abłažyć II, ~žyŭ. Dz. z. abšyć. Maryla abłažyła padoł spadnicy gurynaj. Abłažyć ПІ, ~žyŭ. Dz. z. Apuścić и niz. Tam zzadu abłažy kaŭnier majho kažucha. Abłažyć IV, ~žyŭ. Dz. z. Abkłaści, kab było ciopła. Abłažy jistopku mialińniam, kab bulba ni pamierzła. Abłoham. Prs. Chvareć, lažać и paścieli. Užo miesic, jak mama abłoham lažyć. Abłunieć, ~nieŭ. Dz. z. Zrabicca mlaŭkim, niepavarotlivym, lanym. Moj koń adviačorkam byŭ zusim abłunieŭ. Ablytacca, ~taŭsia. Dz. z. abo — Apłŭtacca, ~taŭsia. žsiabravacca, zžycca, pažanicca. Jichnaja starejšaja dačka abłytałasia tym prajdziśvietam. Abłyžnik, ~ka. Naz. Padchlebnik, padcha
Дадатковыя словы
abiłamuciŭa, na.ažy, rojena, іibicanka
4 👁