Aba Abraza, ~zy. Naz. Panižeńnie čałaviečaj vartaćci. štož heta za abraza, kali ja paprasiŭ, kab jon doŭh addaŭ. Abrazić, ~ziŭ. Dz. z. źniavažyć čałavieka słovam. Jon moža j biz pryčyny abrazić cala vieka. Abraźnik, ~ka. Naz. Čałaviek, što pradaje abrazy. Da vas u chatu abraźnik panios abrazy. Abražść, ~žaŭ. Dz. nz. žniavažać, panižać čałavieka. Niamožna abražać navat i błahich ludziej. Abroć, ~ryei. Naz. Snaść zroblenaja ś viarovak ci ramieńnia, što nadziavać kaniu na hałavu, kab jaho vieści. Abroć pavieś na piareklici. Abrodžavacca, ~vałasia. Dz. nz. Radžać dzicia. žonka abrodžvałasia doma. Abrok I, ~ku. Naz. Charč dla kania. Dam tabie abroku ja z novaha toku. (Fal. Pieś). Abrok II, ~ku. Naz. Achviara. Lutu cmoku dali abroku kožny dzień pa čałavieku. (Fal. Pieś.) Abrotka, ~ki. Naz. Maleńkaja abroć. Žarabia pryviažy na abrotku. Abrŭś, ~sa. Naz. Pałatnina stoł zaściłać. Stol zasłany abrusam. Abrycca, ~ryŭsia. Dz. z. Razburycca, parycca. Sfcaraja chata abryłasia. Abryda, ~dy. Naz. Asoba, što maje nałohu da zvadki. Ту naŭkoła abchodź hetu abrydu. Abrydać, ~daŭ. Dz. z. Dakučyć, źniaiubieć. Heta padarožža шпіе abrydała. Abrydžacca, ~džaŭsia. Dz. nz. Havaryć brydotnyja słovy, łajacea, źnievažać, źniesłaŭlać čałavieka. Vun pajechaŭ toj chłopic, što ŭčora z taboj abrydžaŭsia. Abryvać I, ~vaŭ. Dz. nz. Zahnojivańnie rany. Zastremliny palić torhaja, musia abryvać budzia. Abryvać II, ~vaŭ. Dz. nz. 1) Zryvać liście z raśliny ci ćviet. Abryvaj cvet na tabacca, dyk liścia bolšaja vyraścia. 2) Abryvać nitki ci bryndzali na tkaninie. Pahladzi, mama: jon abryvaja kutasy na majej chustca. Abryvak, ~ryŭka. Naz. Chabar, maharyč. I ty abryvak majiš z hetaha handlu. Abryzłoja, ~łoha. Prm. Małako, jakoje biez рагу zahusła. Heta małako abryzłoja. Abryznuć, ~zło. Dz. z. Kali biez рагу śviežaje sałodkaje małako zahuśnie. Siahońnia musia doždž budzia, bo ŭsio śviežaja małako abryzło. (Fal. Zab.) Abryžavać, ~vaŭ. Dz. z. Abmuravać mahiłku kamieńniem i dziornam, a ŭ siaredzinu piasku nasypać. Dzieci abryžavali matčynu mahiłku. Absadzić I, ~dziŭ. Dz. z. Pasadzić pa bakach raśliny. Darohu absadzili prysadami. Absadzić II, ~dziŭ. Dz. z. Pavalić na ziamlu. U troch ni mahli absadzić parsiuka. Abr 5 Absadzić ІП, ~dziŭ. Dz. z. Ukamplektavać słužboŭcami. Urad tabaru jon absadziŭ svajimi ludźmi. Absieści I, ~sieŭ. Dz. z. Ucisnucca ujechać u ziamlu. Padmurak na piadziu absieŭ u ziamlu. Absieści II, ~sieŭ. Dz. z. Pasadzicca naŭkoła niečaha. Hości absieli stały. Absieŭ, ~sieva. Naz. Nieabsiejany zahon zbožža praz pamyłku. Kali zdaryeca absieŭ u zbožžy, dyk taho hodu u siamji niechta pamre. (Fal. Zab.) Absmakavacca, ~vaŭsia. Dz. z. Upadabae smak niejkaj ježy i lubić jaje. Kali chłopic absmakavaŭsia miodam, dyk časta da dzieda prychodziŭ u hości. Absmyleć, ~leŭ. Dz. z. Žvierchu trochi apalicca na ahni. Naš chleŭ zhareŭ, a chata tolki trochi absmyleła. Abstajavać, ~vaŭ. Dz. nz. Zastupacca, abaraniać słovami. Kali jon abstajaŭja złodzija, dyk jon sam złodzi. Abstalavać, ~vaŭ. Dz. z. Nabyć patrebnuju kolkaść rečaŭ i pastavić jich na svajim miescy. Chatu abstalavali meblami. Abstroicca, —ўjiŭsia. Dz. z. Pabudavać usie patrebnyja budynki ŭ haspadarcy. Jon užo zusim abstrojiŭsia. Absudzić I, ~dziŭ. Dz. z.Pryznać sudam vinnaj svaju praciŭnuju staranu. Raman absudziŭ Michasia za patravu kaniušyny. Absudzic II, ~dziŭ Dz. z. Abmović, źniavažyć. Jak ty mianie absudziła, ja j ni spadzivaŭsia. (Fal. Pieś.) Abścibać, ~baŭ. Dz. z. Praz vierch bierahu abšyć bierah tkaniny, kab nitki jni vybryndžaŭlisia. Abodva rukavy ja ŭžo abścibała. Abściobać, ~baŭ. Dz. z. Ababić dubcom ci puhaj. Riažy, chłopic, abściobaj henaha byčka, što ŭ škodu pašoŭ. Abśimić, ~niŭ. Dz. z. Abmačyć ślinaj. Kali voŭk abślinia aviečku, dyk jina za vaŭkom u les pabiažyć. (Fal. Vier.) Abśmijać, ~jaŭ. Dz. z. Publična panizić i źniavažyć čałavieka. Ty pa zajzdraści jaho abśmijaŭ. Abśmijaka, ~ki. Naz. Asoba, što vyśmiejvaje j panižaje jinšych ludziej. Dobryja ludzi abśmijakaŭ nia lubiuć. Abŭcca, abŭŭsia. Dz. z. Zamacavać na nahach abutak. Pakul mienšy abujicca, dyk bolšy naharujicca. (Fal. Pryk.) Abŭch I, ~cha. Naz. Taja častka tapara, dzie taparyšča zabivajecca. Zabivaj abucham kolla ŭ ziamlu. Abŭch II, ~cha. Naz. Niaciamki, niezdahadlivy, uparty čałaviek. Nu, i abuch-ža z hetaha chłapca: nichaj toja, što niciamia, ali j słuchać nia choca. Abuchavaty, ~taha. Prm. Chamavaty, nie
6 👁